Τέσσερις κατηγορίες υποψηφίων θα υπάρξουν στις εκλογές για την τοπική αυτοδιοίκηση τον Μάη.
Στην πρώτη κατηγορία ανήκουν οι "επαγγελματίες αυτοδιοικητικοί". Σε αυτήν ανήκουν οι περισσότεροι από τους σημερινούς δημάρχους και δημοτικούς συμβούλους πανελλαδικά. Συνήθως είναι χρόνια στο "κουρμπέτι" της αυτοδιοίκησης, ξεκινώντας προηγούμενες εποχές σαν υποψήφιοι κάποιου κόμματος, εκλέχτηκαν με τη "σημαία" του για μια θητεία ενώ στην δεύτερη, ή τρίτη, εκλογική αναμέτρηση άρχισαν να ξυπνούν μέσα τους τα γονίδια του "ανεξάρτητου" από κομματική ταυτότητα, και του "όλοι για το καλό όλων"...!! Λογική που σημαίνει ότι εγώ είμαι ο επιτυχημένος άρα ο κύριος του παιχνιδιού, επιβάλλοντας έτσι τους δικούς του όρους και κανόνες συνεργασίας στο κόμμα τους, αλλά και σε άλλα κόμματα ζητώντας συνεργασίες με αυτά.
Στη δεύτερη κατηγορία ανήκουν οι ιδιώτες - ιδιοτελείς "επενδυτές", που έχουν κάποια λεφτά στην άκρη και θέλουν να τα κάνουν περισσότερα, χρησιμοποιώντας τις αυτοδιοικητικές εκλογές για δημόσιες σχέσεις, προβολή, και απόκτηση διαπραγματευτικής ισχύος. Κάποιοι από αυτούς τα καταφέρνουν και να εκλεγούν, εκμεταλλευόμενοι συγκυρίες και λάθη των άλλων συνυποψηφίων τους. Είναι η τραγικότερη περίπτωση για αποτελεσματικότητα της διοίκησης που να αφορά στο καλό για το σύνολο της τοπικής κοινωνίας.
Στην τρίτη κατηγορία είναι οι κομματικές υποψηφιότητες, με χαρακτηριστικό δείγμα το ΚΚΕ που εφαρμόζει πανελλαδικά ενιαία πολιτική για την αυτοδιοίκηση πρώτου και δεύτερου βαθμού κάτω από ενιαίο τίτλο, ενώ υποψήφιοι είναι κατά πλειοψηφία στελέχη και φίλοι του κόμματος. Κάτι αντίστοιχο κάνουν όλα τα κοινοβουλευτικά και εξωκοινοβουλευτικά κόμματα, όμως με μεγαλύτερη ευελιξία και ευρύτητα στις επιλογές τους λόγω έλλειψης ίσως κατάλληλων στελεχών για να καταρτίσουν συνδυασμούς πανελλαδικά. Τα κόμματα διαχείρισης τα τελευταία χρόνια, λόγω και της εξάλειψης των βασικών διαχωριστικών γραμμών μεταξύ τους, προκειμένου να κερδίσουν τις πολιτικές εντυπώσεις προς όφελος των κομματικών τους σχεδιασμών, επιλέγουν να "στηρίζουν" ή να "ανέχονται" φανερά η σιωπηλά υποψήφιους της πρώτης κατηγορίας, που δημοκοπικά έχουν τα εχέγγυα να νικήσουν, άσχετα που ανήκουν αυτοί πολιτικά.
Στην τέταρτη κατηγορία (που ευνοείται κατά κάποιο τρόπο από την αλλαγή του νόμου Κλεισθένη) ανήκουν εκείνοι οι οποίοι στηρίζονται σε μια ομάδα ανθρώπων κοινών οραμάτων η κοινού προσανατολισμού και ενδιαφέροντος, (περιβάλλον,αλληλεγγύης κ.α.) ή σε ένα τοπικό η ευρύτερο μαζικό κίνημα που με συλλογική ευθύνη αποφασίζουν να παρέμβουν στη τοπική αυτοδιοίκηση προωθώντας τοπικές λύσεις χρόνιων προβλημάτων, με τη δική τους λογική και δράση. Συνήθως είναι αγνές και ανιδιοτελείς προσπάθειες που αξίζει η τοπική κοινωνία να προσεγγίσει ιδιαίτερα και να στηρίξει.
Στην τέταρτη κατηγορία (που ευνοείται κατά κάποιο τρόπο από την αλλαγή του νόμου Κλεισθένη) ανήκουν εκείνοι οι οποίοι στηρίζονται σε μια ομάδα ανθρώπων κοινών οραμάτων η κοινού προσανατολισμού και ενδιαφέροντος, (περιβάλλον,αλληλεγγύης κ.α.) ή σε ένα τοπικό η ευρύτερο μαζικό κίνημα που με συλλογική ευθύνη αποφασίζουν να παρέμβουν στη τοπική αυτοδιοίκηση προωθώντας τοπικές λύσεις χρόνιων προβλημάτων, με τη δική τους λογική και δράση. Συνήθως είναι αγνές και ανιδιοτελείς προσπάθειες που αξίζει η τοπική κοινωνία να προσεγγίσει ιδιαίτερα και να στηρίξει.