Όταν και αυτά ακόμη, τα ανώτατα δικαστικά σώματα, κρίνουν σε αρκετές των περιπτώσεων αντισυνταγματικές ορισμένες διατάξεις των νόμων που προωθούνται υπό τη μορφή των μνημονίων, οι εκατομμύρια θιγμένοι πολίτες που βλέπουν καθημερινά ανήμποροι να αντιδράσουν, να τους αφαιρούνται δικαιώματα και πόροι για να ζήσουν, πόσο μάλλον περισσότερο δικαιολογημένα, να θεωρούν αντισυνταγματικές αυτές τις ενέργειες;
Είναι εντελώς υποκειμενικό να εκτιμήσει κανείς, αν στη χώρα μας αυτή τη στιγμή, διεξάγεται πόλεμος και τι είδους πόλεμος είναι αυτός. Στρατιωτικός, οικονομικός, απελευθερωτικός, αντιρατσιστικός, εθνικός, αντιφασιστικός, ταξικός, ιδεολογικός ;;!!
Το σίγουρο για μένα, είναι ότι διεξάγεται ένας πόλεμος βαθιά ταξικός, με πολλά ανώνυμα θύματα καθημερινά, θύματα που όλως τυχαίως βρίσκονται από τη μια πλευρά, και με όπλα την κρατική εξουσία του κατ’ επίφαση δημοκρατικού μας πολιτεύματος και των θεσμών του. Πόλεμος με αδυσώπητη καθημερινή και τυφλή βία που τις περισσότερες φορές μπορεί να μην είναι σωματική βια, είναι όμως ψυχολογική, είναι πνευματική, είναι ιδεολογική, που οδηγεί ανθρώπους στην αυτοκτονία, στο άγχος στη κατάθλιψη και στη παραίτηση από τη ζωή.
Έγραψα κάπου εχθές. Ας θυμηθούμε λίγο την φυσική.
Ο Τρίτος Νόμος του Νεύτωνα, λέγεται "Νόμος δράσης-αντίδρασης". Αυτή η ονομασία προκύπτει από τον ορισμό: "Για κάθε δράση μιας δύναμης, υπάρχει μια αντίθετη δύναμη αντίδρασης”.
Όταν σου στερούν κάθε δυνατότητα νόμιμης ζωής (στα πλαίσια των δικών τους νόμων και της δικής τους νομιμότητας) δηλαδή να έχεις μια εργασία, που να σου εξασφαλίζει τους βασικούς πόρους για να ζήσεις και ένα χώρο, ένα σπίτι να μπορείς ελεύθερα να αναπαράγεις την εργατική σου δύναμη και να μεγαλώνεις τα παιδιά σου, τότε είσαι αναγκασμένος να βρεις εναλλακτικές λύσεις για να ζήσεις.
Ή θα γίνεις παραβατικός σε προσωπική βάση και ενάντια σε όλη τη κοινωνία.
Ή θα γίνεις παραβατικός σε συλλογική βάση ενάντια στους δυνάστες της κοινωνίας.
Και κάτι άλλο εξίσου σημαντικό. Στις περισσότερες των περιπτώσεων είναι να υπάρξει υποταγή και ακόμα μεγαλύτερη υποταγή σε μεγαλύτερη πίεση, απέναντι στη κυρίαρχη δύναμη.
Όμως υπάρχουν (ευτυχώς θα έλεγα) η συλλογική υπευθυνότητα και η ταξική συνείδηση απέναντι στην ανθρωπότητα, που πολλές φορές κινητοποιούν και ενεργοποιούν ανθρώπους που μπορεί να μην είναι οι άμεσα θιγόμενοι.
Μην ξεχνάμε το ακροτελεύτιο άρθρο του συντάγματος και ότι η ερμηνεία του χρήζει μεγάλης ευχέρειας υποκειμενισμού, ανάλογα με τον κάθε φορά, συσχετισμό δυνάμεων.
“ H τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Eλλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία.”