Υπάρχει μια σοφή λαϊκή παροιμία: “Πριν πεινάσεις μαγειρεύεις” στην οποία καταφεύγει πολύ συχνά ο θυμόσοφος λαός μας, θέλοντας να δείξει έτσι, ότι πρέπει στον κατάλληλο χρόνο να κάνεις όλες τις προεργασίες που χρειάζονται με πρόγραμμα, ψυχραιμία, άνεση και επιμέλεια, ώστε την κατάλληλη στιγμή που θα “πεινάσεις” να είσαι απόλυτα έτοιμος να ικανοποιήσεις αυτή σου την ανάγκη.
Σιγά σιγά αποκαλύπτεται η σκληρή πραγματικότητα και στους “πολλούς”, κάτι που οι υποψιασμένοι και έμπειροι το έβλεπαν αμέσως μετά το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ το 2012. Η επικρατούσα πλειοψηφία στο κόμμα, οδηγείται με τις πολιτικές της επιλογές, σε λογικές αποδοχής και ενσωμάτωσης από το σύστημα, πράγμα που στην πορεία επιβεβαιώνεται συνεχώς με υποχωρήσεις και συμβιβασμούς προς τους δανειστές και επί της ουσίας επικυρίαρχους της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.
Με διαμορφωμένη άποψη και θέση για παραμονή στην ευρωζώνη και την ΕΕ, η πλειοψηφία του #ΣΥΡΙΖΑ , θεώρησε πως θα έβρισκε τον τρόπο σαν νεοεκλεγμένη κυβέρνηση, να διαπραγματευτεί μια συμφωνία δίκαιη που να απαλλάσσει τον λαό από τα δεσμά των μνημονίων και θα εξασφάλιζε την βιωσιμότητα του χρέους με διαγραφή μεγάλου μέρους του και την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας, κάτι που οι προηγούμενες μνημονιακές κυβερνήσεις δεν μπόρεσαν να κάνουν, γιατί ήταν εξαρτημένες και δεσμευμένες να υπηρετούν ξένα οικονομικά συμφέροντα.
Με τον αέρα της νωπής εντολής αλλά και με το μέτωπο καθαρό, καθώς η συντριπτική πλειοψηφία των στελεχών της δεν είχε προηγούμενη εμπλοκή με κυβερνητικές θέσεις και διαπλοκές κάθε είδους, ξεκίνησε ένα κύκλο διαπραγματεύσεων, με τους θεσμούς-πιστωτές, εξαντλώντας κάθε διαπραγματευτικό χαρτί που είχε στη φαρέτρα της, χωρίς ως φαίνεται να πιέζει ιδιαίτερα τους συνομιλητές της. Αντίθετα αυτό το διάστημα ενώ αποπληρώνει κάθε ληξιπρόθεσμη δόση στους πιστωτές της στραγγίζοντας τα ταμεία της χώρας, δείχνοντας πίστη και σεβασμό στις συμφωνίες, έχει σταματήσει κάθε χρηματοδότηση της που προβλεπόταν από τους θεσμούς !
Ετσι η κυβέρνηση έχοντας τον εφιάλτη της ρευστότητας να την πνίγει, είναι φυσικό να είναι η αδύνατη πλευρά η πλευρά που θα υποχωρήσει, και στο βαθμό που θα θέλουν οι πιστωτές να “υποταχθεί”.
Φοβάμαι ότι έχουμε πάρει πλέον μη αναστρέψιμη πορεία σαν διαπραγμάτευση με τους δανειστές ενώ έχει αποκαλυφθεί και επιβεβαιωθεί ότι δεν υπάρχει κανένα σχέδιο για ρήξη με τους επικυριάρχους εταίρους μας.
Επειδή το “έργο” το έχουμε ξαναδεί εμείς οι παλιότεροι εξ ολόκληρου, από την γέννηση μέχρι την ολοκλήρωση και αποδόμηση του, και επειδή η επανάληψη της ιστορίας δεν μπορεί να εκληφθεί πάρα σαν φάρσα, οφείλουμε να διαχωρίσουμε τη στάση και θέση μας απέναντι σε αυτή την διολίσθηση προς την ενσωμάτωση που έχει δρομολογηθεί από πολύ νωρίς.
Λέγαμε και συνεχίζω εγώ τουλάχιστον να πιστεύω πως ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα μπορούσε να εξελιχθεί σε μια νέα εκδοχή του ΠΑΣΟΚ, γιατί η σύνθεση των μελών του είναι διαφορετική, γιατί πολλά μέλη του έχουν ασυμβίβαστο ιδεολογικό υπόβαθρο και ανιδιοτελείς στόχους και σκοπούς.
Η κυβέρνηση μόνο έναν δρόμο έχει μπροστά της. Μια ριζοσπαστική πολιτική συγκρούσεων και ανατροπών του παλιού διεφθαρμένου και ξεπουλημένου στους ξένους κράτους, που θα εφαρμόζει Αριστερή φιλολαϊκή πολιτική, που θα συγκρούεται με διαπλεκόμενους κρατικοδίαιτους. Πολιτική που θα συγκινεί και θα δίνει απτά και χειροπιαστά παραδείγματα πια συμφέροντα εξυπηρετεί. Αυτη η πολιτική θα βρει την φιλότιμη και με αυταπάρνηση ενεργή στήριξη στο λαό άλλα και από όμορες πολιτικά δυνάμεις που θα βοηθήσουν σε κρίσιμες στιγμές. Αρκεί για όλα αυτά να κερδηθεί η εμπιστοσύνη του Λαού, αρκεί να ξέρει ο Λαός ότι δεν θα προδοθεί και ότι όλα αυτά γίνονται για το καλό των πολλών και όχι των ελαχίστων που πάντα επιβιώνουν.
Η Αριστερή Πλατφόρμα, δεν μπορεί και δεν πρέπει να παίξει το ρόλο του αριστερού άλλοθι, ούτε να γίνεται κυματοθραύστης των έντονων αντιδράσεων που προκαλούν οι συνεχείς υποχωρήσεις της πλειοψηφίας του ΣΥΡΙΖΑ.