Την τακτική του Πόντιου Πιλάτου επιλέγει για μια ακόμα φορά ο Δήμαρχος Νίκαιας-Ρέντη Γ. Ιωακειμίδης, όταν πρόκειται να πάρει θέση σε ένα σοβαρό πολιτικό ζήτημα. Πιστός απ΄ότι φαίνεται στη λογική των "ίσων αποστάσεων", της φυγομαχίας, και του διαχειριστικού τρόπου διοίκησης του Δήμου, κάνει ότι δεν καταλαβαίνει πως υπάρχει σοβαρό πρόβλημα στη Νίκαια με την παρουσία των νεοναζιστών και της δράσης τους στους δρόμους και τις πλατείες της Πόλης. Κάνει ότι δεν καταλαβαίνει πως αυτοί που κάνουν στρατιωτικές παρελάσεις με στολές και ρόπαλα, που βρίζουν, απειλούν, επιτίθενται και τραυματίζουν ανθρώπους στη πόλη, που κλιμακώνουν και αναβαθμίζουν τη δράση τους, με σχέδιο και στρατηγική προέρχονται ΜΟΝΟ από την Χ.Α. Αυτοί είναι που στοχοποιούν πολίτες που ποντάρουν στον φόβο, που έχουν σαν όπλο την θεωρία του φόβου την οποία εφαρμόζουν με την βια που ασκούν, χωρίς καμία αναστολή σε όποιον σταθεί εμπόδιο στους σκοπούς τους. Το ποιοι είναι οι σκοποί τους μέχρι και το Στέιτ Ντιπάρτμεντ των ΗΠΑ αναφέρει σε έκθεση του...
Και αν στα "δύσκολα" ένας ηγέτης όπως είναι ο δήμαρχος αδυνατεί να καταλάβει και να προστατεύσει, την σωματική, υλική και πνευματική υπόσταση των δημοτών του, τότε αναρωτιόμαστε ποιος άλλος θα μπορούσε να είναι ο ρόλος του. Ο λαός της Κοκκινιάς θέλει Δήμαρχο αντάξιο της προσφυγομάνας, αντιφασιστικής και αντιστασιακής αυτής πόλης, που να έχει το τσαγανό να πει ΟΧΙ στους νεοναζί, που είναι υποκείμενα ρατσιστικών, φασιστικών και τρομοκρατικών αντιλήψεων και πρέπει να αντιμετωπιστούν σαν εχθρός του λαού και της πόλης.
αναδημοσίευση από την http://www.halkidona.gr
Μια θλιβερή βραδιά
Δεν ξέρω τι να γράψω για εισαγωγή του
άρθρου. Δεν έχω και τις λέξεις να σας πω την αλήθεια. Μόνο ο τίτλος μου
’ρχεται στο νου: “Μια θλιβερή βραδιά” στο Δημοτικό Συμβούλιο της
Νίκαιας…
Απόσπασμα συνεδρίασης Δημοτικού Συμβουλίου Δήμου Νίκαιας - Αγ. Ι. Ρέντη Δευτέρας 20 Μαΐου 2013:
Κ. Παπαδόπουλος: Δεν
ξέρω πόσες φορές θα χρειαστεί να βάλω το ίδιο θέμα αλλά θα το βάζω όσες
φορές και να χρειαστεί. Όσες φορές αυτή η συμμορία της Χρυσής Αυγής
βγαίνει στους δρόμους και τρομοκρατεί τον κόσμο. Έτσι λοιπόν το Σαββάτο
που μας πέρασε, καμιά 50αριά από δαύτους, βγήκαν στους δρόμους των
άσπρων χωμάτων αλλά και ευρύτερα στην περιοχή, με στρατιωτικό σχηματισμό
όπως πάντα, με ρόπαλα στα χέρια αντί για σημαίες κτλ. Φρόντισαν βέβαια
να κάνουν στάση έξω από το σπίτι μου, όπου φώναζαν διάφορα πολιτικά
συνθήματα όπως “φωτιά και τσεκούρι στα κόκκινα σκυλιά” και “αριστεροί,
πουτάνας γιοί”. Προφανώς κάτι είχαν υπόψη τους. Μένω βέβαια και σ” έναν
δρόμο που δεν έχει περάσει ποτέ κανένας. Ένα μικρό δρομάκι των άσπρων
χωμάτων. Πρώτη φορά πέρασε διαδήλωση έξω από εκεί. Προ- φανώς κάτι θα
’θέλανε να κάνουν. Παραπάνω… πήγαν να επιτεθούν και σ’ ένα σύντροφό μας,
που το είχαν δείρει και τον είχαν χτυπήσει την προηγούμενη φορά, όπως
είχαμε ξανά-αναφερθεί κτλ.
Ακούστε: Γιορτάζουμε τα 90 χρόνια της πόλης αυτόν τον καιρό. Με απόφαση της δημοτικής αρχής, του δημοτικού συμβουλίου, γιορτάζουμε τα 90 χρόνια της πόλης.
Πριν 90 χρόνια, οι πρόσφυγες από τη Μικρά Ασία, μεταξύ των οποίων ήταν και οι παππούδες μου, οι πρόγονοί μου… οι οποίοι ήρθαν απ’ την Έφεσο και από την Τραπεζούντα… ήρθαν σ’ αυτή την πόλη εδώ κι έφτιαξαν την πόλη. Μάλιστα ο προπάππους μου, ο πατήρ Βασίλειος, έ- φτιαξε μαζί με άλλους δυο ιερείς τον Άγιο Γιώργη της Νίκαιας και ο παππούς μου ο Σαράντης Παπαδόπουλος, 20 χρόνια πολέμησε και έκτισε το 6ο δημοτικό σχολείο της Νίκαιας και από παράγκα το έκανε σχολείο. Η μητέρα μου η οποία ήταν… Αυτοί που λένε “αριστεροί, πουτάνας γιοί”… Γιατί αυτό το σύνθημα μέτρησε, όχι το πρώτο, αυτό με το σκυλί, αλλά το “αριστεροί, που- τάνας γιοί”… Η μητέρα μου που πέθανε πριν τέσσερα χρόνια, κόρη προσφύγων από την Έφεσο, δεν είναι αυτή που αναφέρονται εδώ. Και αν τους αφήσουμε αυτούς, θα ’ναι… θα ’ναι ύβρης για την πόλη. Αν τους αφήσουμε θα συνεχίσουν αυτό τον χαβά.
Την Κυριακή πάλι ανακοίνωσαν μια συγκέντρωση μισαλλοδοξίας και ρατσισμού στο περιβολάκι. Είναι χρέος και τιμή και απευθύνομαι σε ’σας κύριε πρόεδρε και σε ’σας κύριε δήμαρχε και σε όλους τους συνάδελφους δημοτικούς συμβούλους. Είναι χρέος και σεβασμός για την πόλη να μην τους το επιτρέψουμε. Να πάρουμε μια απόφαση η οποία να λέει “όχι στις συγκεντρώσεις μισαλλοδοξίας και ρατσισμού”. Δεν είναι δυνατόν από τη μια να τιμάμε τα 90 χρόνια της πόλης -προσφυγική πόλη, απ’ τους πρόσφυγες της Μικράς Ασίας έγινε- κι απ’ την άλλη να τους αφή- νουμε να αλωνίζουν και να βρίζουν έτσι.
Δεν θα ’βαζα ζήτημα αν κάνανε και μοίραζαν μια πολιτική προκήρυξη αλλά εδώ πλέων στο- χοποιούν ανθρώπους. Εδώ είναι αυτό που είχαμε πει και τις προηγούμενες φορές, ότι τα χτυ- πήματα στους μετανάστες ήτανε προπόνηση… Και τώρα πήγανε σε άλλα επίπεδα… Τους είδαμε και στη Βουλή να χαιρετάνε ναζιστικά και να φωνάζουν Χαιλ Χίτλερ.
Ακούστε: Γιορτάζουμε τα 90 χρόνια της πόλης αυτόν τον καιρό. Με απόφαση της δημοτικής αρχής, του δημοτικού συμβουλίου, γιορτάζουμε τα 90 χρόνια της πόλης.
Πριν 90 χρόνια, οι πρόσφυγες από τη Μικρά Ασία, μεταξύ των οποίων ήταν και οι παππούδες μου, οι πρόγονοί μου… οι οποίοι ήρθαν απ’ την Έφεσο και από την Τραπεζούντα… ήρθαν σ’ αυτή την πόλη εδώ κι έφτιαξαν την πόλη. Μάλιστα ο προπάππους μου, ο πατήρ Βασίλειος, έ- φτιαξε μαζί με άλλους δυο ιερείς τον Άγιο Γιώργη της Νίκαιας και ο παππούς μου ο Σαράντης Παπαδόπουλος, 20 χρόνια πολέμησε και έκτισε το 6ο δημοτικό σχολείο της Νίκαιας και από παράγκα το έκανε σχολείο. Η μητέρα μου η οποία ήταν… Αυτοί που λένε “αριστεροί, πουτάνας γιοί”… Γιατί αυτό το σύνθημα μέτρησε, όχι το πρώτο, αυτό με το σκυλί, αλλά το “αριστεροί, που- τάνας γιοί”… Η μητέρα μου που πέθανε πριν τέσσερα χρόνια, κόρη προσφύγων από την Έφεσο, δεν είναι αυτή που αναφέρονται εδώ. Και αν τους αφήσουμε αυτούς, θα ’ναι… θα ’ναι ύβρης για την πόλη. Αν τους αφήσουμε θα συνεχίσουν αυτό τον χαβά.
Την Κυριακή πάλι ανακοίνωσαν μια συγκέντρωση μισαλλοδοξίας και ρατσισμού στο περιβολάκι. Είναι χρέος και τιμή και απευθύνομαι σε ’σας κύριε πρόεδρε και σε ’σας κύριε δήμαρχε και σε όλους τους συνάδελφους δημοτικούς συμβούλους. Είναι χρέος και σεβασμός για την πόλη να μην τους το επιτρέψουμε. Να πάρουμε μια απόφαση η οποία να λέει “όχι στις συγκεντρώσεις μισαλλοδοξίας και ρατσισμού”. Δεν είναι δυνατόν από τη μια να τιμάμε τα 90 χρόνια της πόλης -προσφυγική πόλη, απ’ τους πρόσφυγες της Μικράς Ασίας έγινε- κι απ’ την άλλη να τους αφή- νουμε να αλωνίζουν και να βρίζουν έτσι.
Δεν θα ’βαζα ζήτημα αν κάνανε και μοίραζαν μια πολιτική προκήρυξη αλλά εδώ πλέων στο- χοποιούν ανθρώπους. Εδώ είναι αυτό που είχαμε πει και τις προηγούμενες φορές, ότι τα χτυ- πήματα στους μετανάστες ήτανε προπόνηση… Και τώρα πήγανε σε άλλα επίπεδα… Τους είδαμε και στη Βουλή να χαιρετάνε ναζιστικά και να φωνάζουν Χαιλ Χίτλερ.
Γ. Ιωακειμίδης: Την
καταδίκη των εκδηλώσεων της Χρυσής Αυγής στην πόλη και γενικός την συ-
μπεριφορά της, αυτό το δημοτικό συμβούλιο υπήρξε ομόφωνο πάρα πολλές
φορές κ από δια- φορετικές πλευρές μπήκε το θέμα. Άρα λοιπόν δεν έχουμε
να προσθέσουμε κάτι καινούριο.
Η δημοτική αρχή δεν δίνει άδεια λειτουργίας ή εκδήλωσης σε κανέναν, εκτός αν θέλετε από τώρα να αλλάξει, αλλά αυτό συνέβαινε, συμβαίνει και νομίζω καλώς συμβαίνει. Δεν είμαστε κάποιοι άλ- λοι δήμοι που εκδηλώσεις που γίνονται σε ανοιχτούς χώρους έρχονται στον δήμο και εγκρί- νονται. Δεν γίνεται λοιπόν ξαφνικά να αλλάξει και να πούμε εμείς εδώ θα πούμε όχι. Διότι αν κάνετε τέτοια πρόταση θα πρέπει να την κάνουμε συνολικά, ότι από εδώ και ’μπος όλοι οι χώροι της πόλης -εκτός από τους στεγασμένους- οι πλατείες δηλαδή, όταν δίνονται. Εμείς όχι μόνο τους δίνουμε, παρέχουμε και μικροφωνικές εγκαταστάσεις και ότι άλλο ζητάνε όλοι. Φυσικά δεν το κάνουμε με τη Χρυσή Αυγή και θα συνεχίσουμε να μη μην το κάνουμε. Αλλά από εκεί και πέρα έγκριση σε κανέναν δεν έχει δοθεί ποτέ εδώ και πάρα πολλά χρόνια.
Άρα λοιπόν τι θα βγει τώρα, μια απόφαση που θα λέει: απαγορεύουμε σε κάτι στο οποίο δεν έχουμε πάρει ποτέ μέρος; Και ότι είναι μια καινούρια αρχή αυτή που θα πάει που; Δηλαδή θέλοντας να αντιμετωπίσουμε αυτό θα μπούμε σε μια λογική θα πούμε ότι η Δημοτική Αρχή ποια, θα επιλέγει στους ανοιχτούς χώρους ποιος θα μιλήσει και ποιος όχι;
Δεν είναι θέμα “μοίρασμα τροφίμων”. Καλός το έκανε ο Καμίνης και θα μπορούσαμε να το κά- νουμε και εμείς. Είναι θέμα συγκέντρωσης ενός πολιτικού φορέα, αν κατάλαβα καλά δηλαδή, γιατί εδώ τ’ ακούω και δεν το ξέρω.
Η δημοτική αρχή δεν δίνει άδεια λειτουργίας ή εκδήλωσης σε κανέναν, εκτός αν θέλετε από τώρα να αλλάξει, αλλά αυτό συνέβαινε, συμβαίνει και νομίζω καλώς συμβαίνει. Δεν είμαστε κάποιοι άλ- λοι δήμοι που εκδηλώσεις που γίνονται σε ανοιχτούς χώρους έρχονται στον δήμο και εγκρί- νονται. Δεν γίνεται λοιπόν ξαφνικά να αλλάξει και να πούμε εμείς εδώ θα πούμε όχι. Διότι αν κάνετε τέτοια πρόταση θα πρέπει να την κάνουμε συνολικά, ότι από εδώ και ’μπος όλοι οι χώροι της πόλης -εκτός από τους στεγασμένους- οι πλατείες δηλαδή, όταν δίνονται. Εμείς όχι μόνο τους δίνουμε, παρέχουμε και μικροφωνικές εγκαταστάσεις και ότι άλλο ζητάνε όλοι. Φυσικά δεν το κάνουμε με τη Χρυσή Αυγή και θα συνεχίσουμε να μη μην το κάνουμε. Αλλά από εκεί και πέρα έγκριση σε κανέναν δεν έχει δοθεί ποτέ εδώ και πάρα πολλά χρόνια.
Άρα λοιπόν τι θα βγει τώρα, μια απόφαση που θα λέει: απαγορεύουμε σε κάτι στο οποίο δεν έχουμε πάρει ποτέ μέρος; Και ότι είναι μια καινούρια αρχή αυτή που θα πάει που; Δηλαδή θέλοντας να αντιμετωπίσουμε αυτό θα μπούμε σε μια λογική θα πούμε ότι η Δημοτική Αρχή ποια, θα επιλέγει στους ανοιχτούς χώρους ποιος θα μιλήσει και ποιος όχι;
Δεν είναι θέμα “μοίρασμα τροφίμων”. Καλός το έκανε ο Καμίνης και θα μπορούσαμε να το κά- νουμε και εμείς. Είναι θέμα συγκέντρωσης ενός πολιτικού φορέα, αν κατάλαβα καλά δηλαδή, γιατί εδώ τ’ ακούω και δεν το ξέρω.
_________________
Σχόλιο Αρχισυντάκτη
Ο δήμαρχος παραδέχτηκε ότι ό,τι γίνεται
σε δημόσιο χώρο της πόλης μας δεν έχει καμία απο- λύτως άδεια! Για την
ακρίβεια όχι απλά το παραδέχτηκε, αλλά επισήμανε μάλιστα ότι “καλώς
συμβαίνει”, επικρίνοντας άλλους δήμους που αδειοδοτούν τις εκδηλώσεις
τους! Στη συνέχεια, με αφορμή την μη έγκριση εκδηλώσεων, απευθύνθηκε
στους συμβούλους ρωτώντας τους, σχεδόν σαν να τους απειλεί: “εκτός αν θέλετε από τώρα να αλλάξει”! Και τα διλήμματα συνεχίστηκαν λέγοντας: “Δεν
γίνεται λοιπόν ξαφνικά να αλλάξει και να πούμε: εμείς εδώ θα πούμε όχι.
Διότι αν κάνετε τέτοια πρόταση θα πρέπει να την κάνουμε συνολικά”,
βάζοντας στο ίδιο τσουκάλι όλες τις εκδηλώσεις: από μια μαθητική έως
μια ρατσιστική. Όλες είναι ίδιες για τον δήμαρχο και αν πρόκειται να
μπει στη διαδικασία απαγόρευσης μιας εκδήλωσης μισαλλοδοξίας και
ρατσισμού “απειλεί” με ψευτο-διλήμματα ότι θα πρέπει να το κάνει και
αλλού. Δεν μπορεί να κάνει εξαίρεση ούτε εδώ. Πραγματικά δεν μπορώ να
καταλάβω. Δεν ξέρει τι είναι η εξαίρεση; Δεν έχει κάνει ποτέ του
εξαιρέσεις;
Από την άλλη τι ακριβώς εννοεί ο κ.
Ιωακειμίδης όταν αναφέρει ότι δεν είναι θέμα μοιράσματος τροφίμων για να
το απαγορεύσει; Δεν γνωρίζει ότι έχουν μοιραστεί πολλές φορές τρόφιμα
“μόνο για Έλληνες” στις πλατείες της Νίκαιας και δεν έχει κάνει το
παραμικρό;
Ε λοιπόν αφού ο κ. Ιωακειμίδης, έχοντας
την ύψιστη τιμή να δημαρχεύει τούτο τον τόπο, δεν αντιλαμβάνεται ότι
έχει και το χρέος που κουβαλά η πόλη, σε μια πλατεία μάλιστα σαν της 7ης
Μάρτης (που και σε αυτή έκανε τα πάντα για να αλλάξει το θέμα της),
τότε ναι, να πάρει απόφαση για όλα. Αφού δεν μπορεί να ξεχωρίσει τη μια
από την άλλη εκδήλωση, να παίρνει αποφάσεις για όλες επιτέλους να
τελειώνουμε. Αυτό είναι άλλωστε και το σωστό, και απορώ μάλιστα γιατί το
συζητάμε ή το θέτουμε ως δίλημμα και “απειλή”.
Παραμονή της δολοφονίας του Λαμπράκη,
στην πόλη όπου άναψε η φλόγα των Λαμπράκηδων, στην πλατεία της Μάχης της
Κοκκινιάς, στη μαρτυρική Νίκαια, εμείς ακόμα ψάχνουμε να βρούμε λόγους
που θα μας κάνουν να πάρουμε μια απόφαση, έστω και κατ’ εξαίρεση βρε
αδερφέ.
Και τούτη τη φορά δεν τα ’χω με τον
δήμαρχο. Με τους λοιπούς συμβούλους τα ’χω, που δεν πετάχτηκε κανείς
τους να πει: Στάσου μωρέ, τι κάνεις εκεί; Τούτο το χώμα είναι ιερό, είν’
των προγόνων μας το αίμα.
Θα τους κοιτώ στα μάτια την άλλη φορά
που θα ψηφίζουν “ω σαν αγωνιστές” και πάλι χαρτιά που γράφουν ότι είναι
ενάντια στη βία απ’ όπου και αν αυτή προέρχεται και άλλα τέτοια κου-
ραφέξαλα. Θα τους κοιτώ στα μάτια να καταλάβω τι σκέφτονταν όταν ο
ανεπαρκέστατος κ. Κουφόγιαννης σχεδόν τους επέβαλε να μην πάρουν καμία
απόφαση κι αυτοί συμφώνησαν, μένοντας απλός σε διαπιστώσεις. Κι ας μου
θυμώσουν όλοι τους. Κι ας μπω ξανά στη μαύρη λίστα. Κι ας γίνω για μια
ακόμη φορά ο γραφικός. Κι ας μην καταλάβουν ούτε τώρα πως δεν είμαι εγώ
αντίπαλός τους.