Αυτό παθαίνω όταν κάνω πολύ καιρό να γράψω! Μαζεύονται τόσα πολλά στα οποία θέλω να αναφερθώ, που δεν ξέρω από που να αρχίσω.... ετσι συνεχίζω να μην γράφω τίποτα!
Σήμερα
είπα να σπάσω τον πάγο, αρχίζοντας κάπως ουδέτερα και δήθεν σφυρίζοντας
αδιάφορα, μέχρι να δω τι θα μου σκάσει πρώτο στη ροή της σκέψης. Δεν
μπορώ να παραβλέψω ασφαλώς ότι σε λιγότερο από δυο μήνες θα έχουμε
βουλευτικές εκλογές και ήδη το προεκλογικό παιχνίδι έχει ξεκινήσει.
Ποτέ
απ΄όσο θυμάμαι, δυο μήνες πριν από εκλογές δεν υπήρχε τετοια πολιτική
ρευστότητα στα κόμματα "εξουσίας", αλλά και τόση συμπιεσμένη πολιτική
"ενέργεια" που ζητά να απελευθερωθεί (εκτονωθεί;).
Το
"σκηνικό" που στήνεται δυο χρόνια τώρα, με την αμαρτωλή και παραπαίουσα
οικονομία της Ελλάδας να ακροβατεί μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, τους
διεφθαρμένους, τεμπέληδες και καλοδανεισμένους Έλληνες να εκλιπαρούν ΕΕ,
ΔΝΤ και τραπεζίτες για την "σωτηρία" τους, τους "πονόψυχους" και
αλτρουιστές Ευρωπαίους συμμάχους να "θυσιάζουν" χρήματα των λαών τους
για να μας "βοηθήσουν", και τους φιλοπάτριδες, ήρωες, πρωθυπουργούς,
υπουργούς, κυβερνητικούς βουλευτές και παρατρεχάμενους δημοσιογράφους να
θέλουν ντε και καλά να μας "σώσουν" σπρώχνοντας μας στον γκρεμό της
ύφεσης με φτώχεια, ανεργία και πείνα.
Το"σενάριο"
προβλέπει να περισώσουν ότι μπορούν από τα εναπομείναντα κομμάτια των
"κομμάτων εξουσίας", να διαμορφώσουν νέα "συμπληρωματικά" κόμματα
κυματοθραύστες της λαϊκής αγανάκτησης, ετσι ώστε να συμπληρώσουν τη
μαγική πλειοψηφία για να μπορέσουν να συνεχίσουν το θεάρεστο έργο της
σωτηρίας μας. Παράλληλα θα κερδίσουν χρόνο για να συνεχίσουν μαζί με
τους "φίλους" μας Γερμανούς και άλλους παγκόσμιους καλοθελητές να
διαμορφώνουν τη νέα Ελλάδα του ...1980, στην οποία θα έρθουν να κάνουν
τις περίφημες επενδύσεις τους για να ξανάρθει η ανάπτυξη στην χώρα!
Οι
"πρωταγωνιστές", ο λαός δηλαδή, αυτη τη φορά δεν έχει διαβάσει το
σενάριο και φέρεται έτοιμος να αυτοσχεδιάσει, κάτι που ο σκηνοθέτης
φοβάται πολύ. Η ελευθερία "έκφρασης" θα δώσει πολλές ερμηνείες και
αποτελέσματα διαφορετικά μεταξύ τους.Τον τελευταίο καιρό κινείται με
αυθόρμητες, ενθουσιώδεις και πρωτόγνωρες "ατάκες" ενώ η "γλώσσα του σώματος" προδίδει πείσμα και αποφασιστικότητα. Δείχνουν να έχουν αποκτήσει αυτογνωσία και πεποίθηση ότι είναι μόνοι τους πια, χωρίς σκηνοθετικές οδηγίες και βοήθεια. Ο φόβος της "πρώτης φοράς" έχει πλέον παρέλθει ενώ οι πολλαπλές επιλογές θέλουν σύνεση και στοχασμό. Κριτήριο και οδηγός το "πραγματικό" συμφέρον του όλου, μέσα στο οποίο είναι και το ατομικό, βάζοντας προτεραιότητα στην ουσία της λέξης άνθρωπος και όχι κέρδος.
Το "πραγματικό" συμφέρον μένει να το "ανακαλύψει" και ερμηνεύσει κανείς, μέσα στη καθημερινή του πάλη για επιβίωση και μέσα στην καθημερινή τρέλα των διλημμάτων που του βάζει η προπαγάνδα της εξουσίας. Σήμερα όμως δεν είναι 2009. Σήμερα έχει βιώσει την ανατροπή όλης του της ζωής. Σήμερα ξέρει σε μεγάλο βαθμό την αλήθεια. Έχει βιώσει τα ψέματα και τις πονηριές των ΛΑΟΣΠΑΣΟΚΝΔ και ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ αν μη τι άλλο να τους καταψηφίσει.
Το "πραγματικό" συμφέρον μένει να το "ανακαλύψει" και ερμηνεύσει κανείς, μέσα στη καθημερινή του πάλη για επιβίωση και μέσα στην καθημερινή τρέλα των διλημμάτων που του βάζει η προπαγάνδα της εξουσίας. Σήμερα όμως δεν είναι 2009. Σήμερα έχει βιώσει την ανατροπή όλης του της ζωής. Σήμερα ξέρει σε μεγάλο βαθμό την αλήθεια. Έχει βιώσει τα ψέματα και τις πονηριές των ΛΑΟΣΠΑΣΟΚΝΔ και ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ αν μη τι άλλο να τους καταψηφίσει.