Προσωπικά δεν πέφτω απ΄ τα σύννεφα, ούτε βέβαια αισθάνομαι απογοητευμένος από την κατάληξη των διαπραγματεύσεων, γιατί για μένα τουλάχιστον, το συγκεκριμένο αποτέλεσμα ήταν για πολλούς λόγους αναμενόμενο.
Πρόκειται για μια νέα συμφωνία με όλα τα χαρακτηριστικά των προηγούμενων μνημονίων και κανένα περιτύλιγμα δεν μπορεί να καλύψει την ουσία του. Κρίνω όμως παράλληλα ότι ανταποκρίνεται στις αντικειμενικές συνθήκες και στο επίπεδο πολιτικής αντίληψης και διάθεσης της μεγάλης πλειοψηφίας των στελεχών του Σύριζα που αποτελούν την πλειοψηφία του και εν πολλής καθόρισαν την πολιτική του γραμμή και πορεία. Η επιλογή λοιπόν της μη ρήξης με το ευρωπαϊκό κατεστημένο και την δικτατορία της Γερμανικής κυριαρχίας της ευρωένωσης, η μη προετοιμασία για ένα εναλλακτικό δρόμο που να δίνει δύναμη και προοπτική στη διαπραγμάτευση, είχε προδιαγράψει και το αποτέλεσμα. Δεν πας σε πόλεμο που θέλεις να κερδίσεις χωρίς όπλα!
Ευθύνη για αυτή την πορεία και κατάληξη πιστεύω ότι έχει και η Αριστερή Πλατφόρμα, που ενώ είχε διαφορετική εκτίμηση και θέσεις για την ΕΕ, το ευρώ, και συνολικά της κυβερνητικής πορείας στις διαπραγματεύσεις, στο όνομα της “ενότητας” και του κινδύνου διάσπασης σε κρίσιμες για το κόμμα φάσεις, επέδειξε “δειλία” και δεν προχώρησε στη δημοσιοποίηση και εκλαΐκευση της θέσης για ένα plan b, που θα γινόταν κτήμα του λαϊκού κινήματος και του λαού.
Δυο δρόμοι πλέον ανοίγονται μπροστά στο λαϊκό κίνημα και στο σύνολο των πολιτικών δυνάμεων. Τον ένα δρόμο θα πάρουν αυτοί που θα στηρίξουν συνειδητά η με κρύα καρδιά, σαν αναγκαία λύση, την όποια συμφωνία, και τον δεύτερο, αυτοί που θα σταθούν απέναντι σε αυτήν, θα συνεχίσουν να αντιτάσσονται στα μνημόνια, στη λιτότητα, στην ευρωυποταγή. Στα πλαίσια αυτών των επιλογών θα δημιουργηθούν νέες πολιτικές δυνάμεις και συμμαχίες θα στοιχηθούν λαός και λαϊκό κίνημα.
Προσωπικά δεν πέφτω απ΄ τα σύννεφα, ούτε βέβαια αισθάνομαι απογοητευμένος από την κατάληξη των διαπραγματεύσεων, γιατί για μένα τουλάχιστον, το συγκεκριμένο αποτέλεσμα ήταν για πολλούς λόγους αναμενόμενο.
Πρόκειται για μια νέα συμφωνία με όλα τα χαρακτηριστικά των προηγούμενων μνημονίων και κανένα περιτύλιγμα δεν μπορεί να καλύψει την ουσία του. Κρίνω όμως παράλληλα ότι ανταποκρίνεται στις αντικειμενικές συνθήκες και στο επίπεδο πολιτικής αντίληψης και διάθεσης της μεγάλης πλειοψηφίας των στελεχών του Σύριζα που αποτελούν την πλειοψηφία του και εν πολλής καθόρισαν την πολιτική του γραμμή και πορεία. Η επιλογή λοιπόν της μη ρήξης με το ευρωπαϊκό κατεστημένο και την δικτατορία της Γερμανικής κυριαρχίας της ευρωένωσης, η μη προετοιμασία για ένα εναλλακτικό δρόμο που να δίνει δύναμη και προοπτική στη διαπραγμάτευση, είχε προδιαγράψει και το αποτέλεσμα. Δεν πας σε πόλεμο που θέλεις να κερδίσεις χωρίς όπλα!
Ευθύνη για αυτή την πορεία και κατάληξη πιστεύω ότι έχει και η Αριστερή Πλατφόρμα, που ενώ είχε διαφορετική εκτίμηση και θέσεις για την ΕΕ, το ευρώ, και συνολικά της κυβερνητικής πορείας στις διαπραγματεύσεις, στο όνομα της “ενότητας” και του κινδύνου διάσπασης σε κρίσιμες για το κόμμα φάσεις, επέδειξε “δειλία” και δεν προχώρησε στη δημοσιοποίηση και εκλαΐκευση της θέσης για ένα plan b, που θα γινόταν κτήμα του λαϊκού κινήματος και του λαού.
Δυο δρόμοι πλέον ανοίγονται μπροστά στο λαϊκό κίνημα και στο σύνολο των πολιτικών δυνάμεων. Τον ένα δρόμο θα πάρουν αυτοί που θα στηρίξουν συνειδητά η με κρύα καρδιά, σαν αναγκαία λύση, την όποια συμφωνία, και τον δεύτερο, αυτοί που θα σταθούν απέναντι σε αυτήν, θα συνεχίσουν να αντιτάσσονται στα μνημόνια, στη λιτότητα, στην ευρωυποταγή. Στα πλαίσια αυτών των επιλογών θα δημιουργηθούν νέες πολιτικές δυνάμεις και συμμαχίες θα στοιχηθούν λαός και λαϊκό κίνημα.