Επειδή δέχτηκα κριτική για τη φωτογραφία μου σε χθεσινή ανάρτηση, με το γλυπτό του Ζογγολόπουλου στην πλατεία 17ης Αυγούστου (Οσίας Ξένης), στη βάση του οποίου γράφτηκε με σπρέι το "Παύλο ζεις..." κατά τη διάρκεια της χθεσινής αντιφασιστικής πορείας στους δρόμους της Κοκκινιάς, ήθελα να παραθέσω εδώ την απάντηση μου.
"Σχετικά με τον "σεβασμό" που πρέπει να αποδίδουμε στα έργα τέχνης, ξέρεις ότι και εγώ ασχολούμαι με την τέχνη και είμαι ιδιαίτερα ευαίσθητος με αυτό το θέμα. Όμως αν αυτό το γλυπτό είχα την τιμή να το φτιάξω εγώ για τους πεσόντες νεκρούς από τον φασισμό, θα εκλάμβανα αυτή τη προσθήκη, ενός ονόματος γραμμένο στη βάση με σπρέι, όχι σαν βανδαλισμό, αλλά σαν μια αποδεκτή, συμβολική και τιμητική κίνηση, που δίνει ζωή και συνέχεια σε ένα μνημείο, που ζωντανεύει μνήμες του παρελθόντος με τη σημερινή θλιβερή πραγματικότητα. Η κίνηση "εγγραφής" ενός ακόμη θύματος του φασισμού μετράει, το σπρέι αύριο θα φύγει. Τα μνημεία μένουν."