Ξεκινώντας να γράψω αυτό το αφιέρωμα στον Μιχάλη Νικολινάκο, με την ευκαιρία της πρώτης αναδρομικού χαρακτήρα έκθεσης του καλλιτέχνη, στη Δημοτική Πινακοθήκη του Δήμου Νίκαιας - Αγ. Ι. Ρέντη, ομολογώ πως προβληματίστηκα αρκετά, σχετικά με το τι ήθελα να αναδείξω και να επικοινωνήσω στους φίλους που θα την διαβάσουν, για τη πολύπλευρη παρουσία του στον εικαστικό χώρο και την έβδομη τέχνη.
Πήρα πολύ σοβαρά υπόψη μου την επισήμανση της κ. Μαρίας Πούλου, υπεύθυνης της Δημοτικής Πινακοθήκης: "Ο καλύτερος τρόπος να τιμήσουμε τον καλλιτέχνη είναι να αποτελέσει η έκθεση αυτή ένα πρώτο βήμα, ώστε να γίνει γνωστό το ζωγραφικό και εικονογραφικό του έργο στις πραγματικές διαστάσεις του. Ο Νικολινάκος είναι γνωστός στο ευρύ κοινό κυρίως ως πρωταγωνιστής του ελληνικού κινηματογράφου". Συμφώνησα βεβαίως σε αυτό, και προσωπικά το επιβεβαιώνω.
Τον Νικολινάκο τον γνώρισα από τη παρουσία του στα πολιτιστικά δρώμενα της Νίκαιας, στο τέλος της δεκαετίας του '70 και στις αρχές του '80, από τη συμμετοχή του σε διάφορες εκδηλώσεις του Δήμου της Νίκαιας. Ασφαλώς η περιρρέουσα αντίληψη για τον "Νικολινάκο" (εξ ου και η δημοφιλία του), ήταν ότι υπήρξε ένας ζεν πρεμιέ του ελληνικού κινηματογράφου, ένας καλός ηθοποιός.
Τον Νικολινάκο τον γνώρισα από τη παρουσία του στα πολιτιστικά δρώμενα της Νίκαιας, στο τέλος της δεκαετίας του '70 και στις αρχές του '80, από τη συμμετοχή του σε διάφορες εκδηλώσεις του Δήμου της Νίκαιας. Ασφαλώς η περιρρέουσα αντίληψη για τον "Νικολινάκο" (εξ ου και η δημοφιλία του), ήταν ότι υπήρξε ένας ζεν πρεμιέ του ελληνικού κινηματογράφου, ένας καλός ηθοποιός.
Οι πιο "διαβασμένοι" ίσως ήξεραν ότι είναι και ζωγράφος. Αγνοούσαμε οι περισσότεροι, την πολύπλευρη ενασχόληση του εκτός από την ζωγραφική και με το σκίτσο, τη γελοιογραφία, την εικονογράφηση, τη σκηνογραφία, τη γραφιστική, τη διακόσμηση, την εικονογράφηση βιβλίων, τη λογοτύπηση εταιρικών και δημόσιων σημάτων, την εταιρική διαφημιστική καμπάνια και τη διακόσμηση εμπορικών αρχιτεκτονικών χώρων και πλοίων!
Αγνοούσαμε ή είχε περάσει απαρατήρητη η συμβολή του στο πρώτο μνημείο για τους πεσόντες του Μπλόκου που στήθηκε στη πλατεία της Οσίας Ξένης το 1945, ή την εικονογράφηση σημαντικών βιβλίων Κοκκινιωτών και Πειραιωτών συγγραφέων, ΚΟΚΚΙΝΙΑ του Δ. Λιάτσου, ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ του Δ. Διαμαντίδη, ΠΙΚΡΕΣ ΜΕΡΕΣ του Σ. Ευστρατιάδη, ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΞΕΡΡΙΖΩΜΟ του Ν. Κεπέση, κ.α.
Αγνοούσαμε ή είχε περάσει απαρατήρητη η συμβολή του στο πρώτο μνημείο για τους πεσόντες του Μπλόκου που στήθηκε στη πλατεία της Οσίας Ξένης το 1945, ή την εικονογράφηση σημαντικών βιβλίων Κοκκινιωτών και Πειραιωτών συγγραφέων, ΚΟΚΚΙΝΙΑ του Δ. Λιάτσου, ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ του Δ. Διαμαντίδη, ΠΙΚΡΕΣ ΜΕΡΕΣ του Σ. Ευστρατιάδη, ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΞΕΡΡΙΖΩΜΟ του Ν. Κεπέση, κ.α.
Σημαντικό κεφάλαιο υπήρξε η σχέση του με τη Νίκαια, στην οποία έζησε πάνω από τριάντα χρόνια. Συμπορεύτηκε με την ιστορική και πολιτισμική διαδρομή της πόλης από τα χρόνια της κατοχικής Αντίστασης και σε όλη τη διάρκεια της ζωής του. Μεταξύ άλλων, δεν έλειψε από θεσμικές δημοτικές πρωτοβουλίες, δωρίζοντας έργα του για τη δημιουργία Δημοτικής Πινακοθήκης και συμμετέχοντας στη διαδικασία της ίδρυσης των εικαστικών τμημάτων του Δήμου.
Πολύπλευρος και παραγωγικότατος λοιπόν ο Μιχάλης Νικολινάκος, ασχολήθηκε με ποικίλες εκδοχές της εικαστικής δημιουργίας, ενώ παράλληλα στράφηκε για αρκετά χρόνια και στον κινηματογράφο. Μέρος από το πλουσιότατο αρχείο του Καλλιτέχνη, που ανήκει στο γιο του Νίκο Νικολινάκο, είχαμε την ευκαιρία να γνωρίσουμε στη σημερινή μας επίσκεψη, αλλά και να μάθουμε κάποιες ιδιαίτερες πλευρές της ζωής του, που η κ. Πούλου είχε τη καλοσύνη να μας αφηγηθεί.
Υπάρχει έντονο ενδιαφέρον για την έκθεση, κυρίως από ομαδικές επισκέψεις σχολείων της περιοχής. Καλό θα είναι όποιος δεν την έχει επισκεφθεί να το κάνει μέχρι 31 Μαΐου 2018.
Ο καλαίσθητος και περιεκτικός κατάλογος που πήραμε φεύγοντας από την έκθεση, μας έδωσε μια συνοπτική αλλά πλήρη εικόνα της προσωπικότητας του καλλιτέχνη.
Πολύπλευρος και παραγωγικότατος λοιπόν ο Μιχάλης Νικολινάκος, ασχολήθηκε με ποικίλες εκδοχές της εικαστικής δημιουργίας, ενώ παράλληλα στράφηκε για αρκετά χρόνια και στον κινηματογράφο. Μέρος από το πλουσιότατο αρχείο του Καλλιτέχνη, που ανήκει στο γιο του Νίκο Νικολινάκο, είχαμε την ευκαιρία να γνωρίσουμε στη σημερινή μας επίσκεψη, αλλά και να μάθουμε κάποιες ιδιαίτερες πλευρές της ζωής του, που η κ. Πούλου είχε τη καλοσύνη να μας αφηγηθεί.
Υπάρχει έντονο ενδιαφέρον για την έκθεση, κυρίως από ομαδικές επισκέψεις σχολείων της περιοχής. Καλό θα είναι όποιος δεν την έχει επισκεφθεί να το κάνει μέχρι 31 Μαΐου 2018.
Ο καλαίσθητος και περιεκτικός κατάλογος που πήραμε φεύγοντας από την έκθεση, μας έδωσε μια συνοπτική αλλά πλήρη εικόνα της προσωπικότητας του καλλιτέχνη.