Παρευρέθηκα στη παρουσίαση του Βιβλίου «Ιστορικό λεξικό του ελληνικού εργατικού κινήματος», που παρουσίασε σε εκδήλωση της η Κίνηση Πολιτών Νίκαιας Ρέντη «Κόντρα στο Ρεύμα» στη Νίκαια, όχι ιδιαίτερα γιατί με ενδιέφερε αυτή καθ' αυτή η παρουσίαση, όσο για να τιμήσω με την παρουσία και τη συμμετοχή μου δυο πράγματα, δυο γεγονότα, δυο στάσεις ζωής ενός ανθρώπου και μιας ομάδας ανθρώπων.
Πρόκειται για τον συγγραφέα του βιβλίου Γιώργο Αλεξάτο, τον οποίο γνωρίζω κυρίως μέσα από την καθημερινή μαχητική συγγραφική του δραστηριότητα στο διαδίκτυο, αλλά και από τη παρουσία του στους "δρόμους" στις συγκεντρώσεις, διαδηλώσεις, διαμαρτυρίες, απεργίες και κάθε είδους μαζική κινηματική εκδήλωση, που αφορά τον κόσμο της Αριστεράς.
Είναι αλήθεια πως ο Αλεξάτος έχει έναν δικό του ιδιαίτερο τρόπο, να θέτει τα ζητήματα. Αυθεντικός, λαϊκός, οξύς, ταξικός ο λόγος του και η γραφίδα του 'δεν αφήνει μύγα να περάσει από το σπαθί του" χωρίς να σχολιάσει και χωρίς κυρίως να απαντήσει σε κάθε είδους φραστική επίθεση που εκτοξεύεται κατά των απόψεων και του προσώπου του.
Με τον Γ.Α. μπορεί κανείς να μην συμφωνεί σε όλα, και αυτό είναι φυσικό και αντικειμενικό, δεν μπορείς όμως να μην του αναγνωρίσεις μια συνέπεια που διακρίνει την ιδεολογική και πολιτική του τοποθέτηση, με την καθημερινή πράξη στη ζωή του, τη συνέπεια δηλαδή λόγου και πράξης, κάτι που δεν μπορώ να πω για πολλούς άλλους που φαίνεται να ασχολούνται με την πολιτική και κινηματική δράση.
Συνηθίζω κρίνοντας έναν άνθρωπο που έχει μια κοινωνική προσφορά και δράση, να θέτω το ερώτημα, γιατί το κάνει; ποιο είναι το κίνητρο πίσω από αυτή του τη δραστηριότητα;
Η αντικειμενική απάντηση σε αυτά τα ερωτήματα προσδιορίζει και την αξία του ανθρώπου, την ανιδιοτέλεια και το αντίστροφο που τον διακρίνουν, την γνησιότητα ή την υποκριτική του στάση για προσωπικά οφέλη.
Ο Γ.Α. δεν είναι "δήθεν", είναι γνήσιος, ντόμπρος, λαϊκός, αυθεντικός διανοούμενος της εργατικής τάξης και μάλιστα οικοδόμος για αρκετά χρόνια της ζωής του, μορφώθηκε στα πεζοδρόμια και στους δρόμους της ταξικής πάλης, ενώ ασχολήθηκε με τη συγγραφή από ανάγκη να δώσει απαντήσεις και όπλα στους ανθρώπους του καθημερινού αγώνα. Είναι προς τιμή του βεβαίως ότι αν και δεν έχει πανεπιστημιακή μόρφωση, και για την επιβίωση του έχει ασχοληθεί με αλλότρια επαγγέλματα, εν τούτης έχοντας τα θεωρητικά εργαλεία του μαρξισμού με διαλεκτική ανάλυση και προσέγγιση καταφέρνει να έχει και να δίνει απαντήσεις σε όλα τα τρέχοντα ζητήματα και γεγονότα που βάζει καθημερινά η ζωή και η ταξική πάλη.
Παρακολουθώντας τον στον καθημερινό σχολιασμό του στο fb, κριτικά θα ήθελα να αναφέρω εδώ την άποψη μου, ότι ίσως ορισμένες φορές, να είναι υπερβολικός σε χαρακτηρισμούς και σχολιασμούς επί παντός του επιστητού, "κουράζοντας" έτσι διά της υπερβολής και της υποβολής τους αναγνώστες του, με αποτέλεσμα τελικά να "χάνει" την επαφή, να παύουν να τον παρακολουθούν.
Στο δεύτερο που ήθελα να αναφερθώ, στην ομάδα ανθρώπων της Κίνησης Πολιτών Νίκαιας Ρέντη «Κόντρα στο Ρεύμα» μια ομάδα που δημιουργήθηκε σαν δημοτική Κίνηση διεκδικώντας την δημαρχία στις δημοτικές εκλογές, η οποία συνέχισε να λειτουργεί και μετά από αυτές, σαν ένα ζωντανό πολιτιστικό, κινηματικό και διεκδικητικό κύτταρο στη πόλη της Κοκκινιάς, με αξιόλογες πρωτοβουλίες και εκδηλώσεις. Το «Κόντρα στο Ρεύμα» δεν είναι σχήμα λόγου, είναι στάση ζωής των ανθρώπων που δεν συμβιβάζονται, ανθρώπων καθημερινών, λαϊκών ανθρώπων που δεν νοιάζονται μόνο για το εγώ αλλά και για το εμείς.
Με τον Γ.Α. μπορεί κανείς να μην συμφωνεί σε όλα, και αυτό είναι φυσικό και αντικειμενικό, δεν μπορείς όμως να μην του αναγνωρίσεις μια συνέπεια που διακρίνει την ιδεολογική και πολιτική του τοποθέτηση, με την καθημερινή πράξη στη ζωή του, τη συνέπεια δηλαδή λόγου και πράξης, κάτι που δεν μπορώ να πω για πολλούς άλλους που φαίνεται να ασχολούνται με την πολιτική και κινηματική δράση.
Συνηθίζω κρίνοντας έναν άνθρωπο που έχει μια κοινωνική προσφορά και δράση, να θέτω το ερώτημα, γιατί το κάνει; ποιο είναι το κίνητρο πίσω από αυτή του τη δραστηριότητα;
Η αντικειμενική απάντηση σε αυτά τα ερωτήματα προσδιορίζει και την αξία του ανθρώπου, την ανιδιοτέλεια και το αντίστροφο που τον διακρίνουν, την γνησιότητα ή την υποκριτική του στάση για προσωπικά οφέλη.
Ο Γ.Α. δεν είναι "δήθεν", είναι γνήσιος, ντόμπρος, λαϊκός, αυθεντικός διανοούμενος της εργατικής τάξης και μάλιστα οικοδόμος για αρκετά χρόνια της ζωής του, μορφώθηκε στα πεζοδρόμια και στους δρόμους της ταξικής πάλης, ενώ ασχολήθηκε με τη συγγραφή από ανάγκη να δώσει απαντήσεις και όπλα στους ανθρώπους του καθημερινού αγώνα. Είναι προς τιμή του βεβαίως ότι αν και δεν έχει πανεπιστημιακή μόρφωση, και για την επιβίωση του έχει ασχοληθεί με αλλότρια επαγγέλματα, εν τούτης έχοντας τα θεωρητικά εργαλεία του μαρξισμού με διαλεκτική ανάλυση και προσέγγιση καταφέρνει να έχει και να δίνει απαντήσεις σε όλα τα τρέχοντα ζητήματα και γεγονότα που βάζει καθημερινά η ζωή και η ταξική πάλη.
Παρακολουθώντας τον στον καθημερινό σχολιασμό του στο fb, κριτικά θα ήθελα να αναφέρω εδώ την άποψη μου, ότι ίσως ορισμένες φορές, να είναι υπερβολικός σε χαρακτηρισμούς και σχολιασμούς επί παντός του επιστητού, "κουράζοντας" έτσι διά της υπερβολής και της υποβολής τους αναγνώστες του, με αποτέλεσμα τελικά να "χάνει" την επαφή, να παύουν να τον παρακολουθούν.
Στο δεύτερο που ήθελα να αναφερθώ, στην ομάδα ανθρώπων της Κίνησης Πολιτών Νίκαιας Ρέντη «Κόντρα στο Ρεύμα» μια ομάδα που δημιουργήθηκε σαν δημοτική Κίνηση διεκδικώντας την δημαρχία στις δημοτικές εκλογές, η οποία συνέχισε να λειτουργεί και μετά από αυτές, σαν ένα ζωντανό πολιτιστικό, κινηματικό και διεκδικητικό κύτταρο στη πόλη της Κοκκινιάς, με αξιόλογες πρωτοβουλίες και εκδηλώσεις. Το «Κόντρα στο Ρεύμα» δεν είναι σχήμα λόγου, είναι στάση ζωής των ανθρώπων που δεν συμβιβάζονται, ανθρώπων καθημερινών, λαϊκών ανθρώπων που δεν νοιάζονται μόνο για το εγώ αλλά και για το εμείς.