Η έκθεση της documenta 14 εγκαινιάζεται στην Αθήνα στις 8 Απριλίου. Σε ολόκληρη την πόλη, σε περισσότερα από 40 διαφορετικά δημόσια ιδρύματα, σε πλατείες, κινηματογράφους, πανεπιστημιακούς χώρους και βιβλιοθήκες, περισσότεροι από 160 καλλιτέχνες απ’ όλο τον κόσμο παρουσιάζουν τα νέα έργα τους για την documenta 14.
Η documenta 14 βασίζεται σε αρκετές σημαντικές θεσμικές συνεργασίες στην Αθήνα και στο Κάσελ. Καθεμία από αυτές τις σχέσεις με τους θεσμούς και τους ανθρώπους που τους στελεχώνουν, καταλήγει σε συγκεκριμένο προγραμματισμό, έρευνα και συνέργειες. Δουλεύοντας μαζί με τους, η documenta 14 στοχεύει σε μια δημόσια σφαίρα χωρίς αποκλεισμούς, η οποία διαμορφώνεται μέσω συναντήσεων και δυνατοτήτων – μια δημόσια σφαίρα στον χώρο και τον χρόνο.
Μετά από τέσσερα χρόνια προετοιμασίας, η documenta 14 σταδιακά εδραίωσε την παρουσία της στην Αθήνα και τώρα καθίσταται ορατή, ονομαστή και πολλαπλώς αντιληπτή μέσα από ένα πλήθος φωνών που διατηρούν το συνεχές της έκθεσης κατά τη διάρκεια των εκατό ημερών της. Οι χώροι και οι τοποθεσίες της documenta 14 στην Αθήνα περιλαμβάνουν μουσεία, κινηματογράφους, θέατρα, βιβλιοθήκες, αρχεία, σχολεία, ραδιοτηλεόραση, πανεπιστημιακά αμφιθέατρα, δημόσιες πλατείες, δρόμους, κλαμπ, καταστήματα, πάρκα και μονοπάτια, καθώς και ιδιωτικές οικίες – εν ολίγοις, όλα όσα συνθέτουν αυτή τη μεγαλούπολη με την πυκνότητα, τον πλούτο και την παράξενη ομορφιά της.
Στη πόλη μας, στη Κοκκινιά μας, την Κυριακή 9 Απρίλη, θα ζωντανέψουν μνήμες, θα θυμηθούμε, θα μάθουμε, θα προβληματιστούμε, θα τιμήσουμε τις θυσίες και τους αγώνες των νεκρών μας, μέσα από το έργο της Μαίρης Ζυγούρη:
The Round-up Project: Kokkinia 1979–Kokkinia 2017 \ M. Z. \ M. K., περφόρμανς, Μνημείο «Μάντρα Μπλόκου Κοκκινιάς» (Νίκαια), 5 μ.μ.
Μουσείο Μάντρας Μπλόκου Κοκκινιάς
Το πρωινό της 17ης Ιουνίου 1944, οι γερμανικές δυνάμεις κατοχής αποκλείουν την ευρύτερη περιοχή της Νίκαιας και συγκεντρώνουν άντρες μεταξύ 14-60 ετών στην Πλατεία της Οσίας Ξένης. Λίγες ώρες αργότερα και με τις υποδείξεις Ελλήνων δωσίλογων, εκτελούν ομαδικά μέρος των συγκεντρωμένων ως αντίποινα στην ενεργή στήριξη και συμμετοχή της κοινότητας στην Αντίσταση, ενώ οι υπόλοιποι στέλνονται με τρένα σε στρατόπεδα συγκεντρώσεως. Το σημείο της εκτέλεσης τότε ήταν το παλαιό ταπητουργείο της αγγλικής εταιρείας Oriental Carpet, το σημερινό Μνημείο Μάντρα Μπλόκου Κοκκινιάς. Ένα αρχείο θανάτου δημιουργείται εδώ, με τον ακριβή αριθμό των νεκρών να παραμένει απροσδιόριστος μέχρι και σήμερα.
Με βάση την εμβληματική περφόρμανς με τίτλο Κοκκινιά που έκανε εκεί το 1979 η Μαρία Καραβέλα (1938-2012) και την απαγορευμένη της ταινία, η εικαστικός Μαίρη Ζυγούρη στήνει ένα μακροπρόθεσμο εγχείρημα σε στενή συνεργασία με την τοπική κοινότητα (και τα τοπικά φαντάσματα) που καταπιάνεται με την ατμόσφαιρα της οικονομικής και κοινωνικής κρίσης στην Ελλάδα και παγκοσμίως. Όπως και η Μαρία Καραβέλα, η Μαίρη Ζυγούρη παρουσιάζει τα αποτελέσματα της δουλειάς της σε μια περφόρμανς που συνοδεύεται από προβολή ταινίας καθόλη τη διάρκεια της documenta 14.
