ΠΕΡΙΚΥΚΛΩΜΑ: Κοκκινιά 1979 – Κοκκινιά 2017 στα πλαίσια της #documenta14. Ένα παιχνίδι με την ιστορία!
Κυριακή 9 Απρίλη 2017 ξημέρωμα. Στο 14ο Δημοτικό Σχολείο Νίκαιας δίπλα στην Μάντρα, όπου θα γίνει η εκδήλωση, performance ΠΕΡΙΚΥΚΛΩΜΑ: Κοκκινιά 1979 – Κοκκινιά 2017, "απόγονοι" των κουκουλοφόρων του Μπλόκου του 1944, με κηρομπογιές χάραξαν πολύ βιαστικά, θέλοντας να επισημάνουν την "παρουσία" τους, κάτι σβάστικες και την υπογραφή τους ....
Άμεσα τα συνεργεία του δήμου "καθάρισαν" απ' αυτές τις βρομιές την περιοχή.
Σε λίγη ώρα, θα ξεκινήσει στον χώρο αυτό μια αναπαράσταση, μια εκδήλωση μνήμης, μια συνομιλία του χθες με το σήμερα, με πρωταγωνιστές τους νέους της Πόλης μας, τους κατοίκους της και ένα μεγάλο πλήθος ανθρώπων που με σεβασμό και συγκίνηση θα παρακολουθήσουν και θα συμμετάσχουν στο δρώμενο.
Κυριακή 12/3/2017. 14ο δημοτικό σχολείο, το “καμάρι” των σχολειών της Νίκαιας με τα υπέροχα γκράφιτι, δίπλα από το Μουσείο της Μάντρας του Μπλόκου της Κοκκινιάς. Τη καθορισμένη ώρα μεσημεράκι, άρχισαν να μαζεύονται τα παιδιά ενώ η ομάδα της Μαίρης Ζυγούρη από νωρίς έχει κάνει διάφορες εργασίες προετοιμασίας. Ξεκινούν πρώτες ασκήσεις κινησιολογίας και ορθοφωνίας, η προσαρμογή στη λογική ομάδας και ομαδικότητας όσο τα παιδιά χαλαρώνουν, γίνεται πραγματικότητα. Έτσι η ομάδα περνάει απέναντι στον χώρο του Μουσείου σε ένα άλλο επίπεδο διδαχής και πράξης, ένα ιστορικό παιχνίδι με τρεις άξονες.
ΖΗΤΑ, ζεις, ζούνε, ζείτε, θυμόμαστε, δεν ξεχνάμε!
Ο σχηματισμός ενός τεράστιου Ζ μέσα στον χώρο των εκτελέσεων του Μπλόκου της Κοκκινιάς, με καλάμια που πάνω τους έγραψαν το όνομα τους οι σύγχρονοι νέοι, είναι συμβολική κίνηση τιμής μνήμης, σεβασμού και συνέχειας!
ΤΑ ΘΥΜΑΤΑ ΤΟΥ ΦΑΣΙΣΜΟΥ. Τα παιδιά παιρνούν μέσα στο Μουσείο. Η Μαίρη Ζυγούρη ενημερώνει για την ιστορικότητα του χώρου, για τα γεγονότα που συνέβησαν την 17 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 1944, για το μπλόκο των Γερμανών φασιστών-κατακτητών για τα θύματα αυτού του πολέμου. Μια νοερή συνομιλία ξεκινά μετά. Τα παιδιά έρχονται πρόσωπο με πρόσωπο με τους ηρωικούς μάρτυρες της πόλης, το κάθε παιδί κοιτάζει κατάματα έναν εκτελεσμένο και επικοινωνεί μαζί του σιωπηλά.
ΑΡΗΣ. Το πορτρέτο του Άρη Βελουχιώτη ηγέτη του ιστορικού ΕΛΑΣ κυριαρχεί στην αίθουσα του Μουσείου με κάθε σημειολογία που μπορεί να αποδοθεί.
Γεγονός αδιαμφισβήτητο, ο Άρης είναι ένας ήρωας, ένα σύμβολο των Ελλήνων Κομουνιστών, της Αριστεράς, της Αντίστασης κατά των Γερμανών φασιστών, της Εθνικής και κοινωνικής Απελευθέρωσης.
Αμφισβητείται κυρίως από ιδεολογικούς και πολιτικούς του αντιπάλους. Μετά την συμφωνία της Βάρκιζας υπέγραψε διαταγή αποστράτευσης και αφοπλισμού των ανδρών του. Διαφωνώντας όμως με αυτή την απόφαση της ηγεσίας του ΚΚΕ προχωρά αργότερα σε σύσταση ένοπλης ομάδα από πιστούς συντρόφους του διακηρύττοντας την ανάγκη να συνεχιστεί ο αγώνας εναντίον του νέου αγγλοσαξονικού ζυγού. Μετά από αυτή του την ενέργεια διαγράφηκε και αποκηρύχτηκε από το ΚΚΕ, το οποίο το 2011 αποφάσισε να τον αποκαταστήσει πολιτικά. Για ένα μεγάλο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας θεωρείται μέχρι και σήμερα ένας ήρωας ή ένας προδομένος ήρωας..!
Μπροστά στο πορτρέτο του Άρη, τα παιδιά αφού άκουσαν κάποια λόγια για το έργο του, συνομίλησαν νοερά μαζί του, αφουγκράστηκαν τα αισθήματα της ηρωικής μορφής, και τα συνέκριναν με τα δικά τους, εκδηλώνοντας με μια λέξη με μια κίνηση, με μια ενέργεια, αυτό που η εσωτερική τους παρόρμηση πρόσταζε.
Κυριακή 9 Απριλίου 2017, μια ανοιξιάτικη, μελαγχολική ημέρα, στην περιοχή της Οσίας Ξένης νωρίς το απόγευμα, υπάρχει ασυνήθιστη κίνηση. Αρκετοί άνθρωποι ρωτούν που είναι ο χώρος του Μουσείου; που είναι η Μάντρα της Κοκκινιάς; και κατευθύνονται προς τα κει. Οι περισσότεροι από το μεγάλο πλήθος ανθρώπων που ήρθαν είναι από γειτονικές της Νίκαιας περιοχές, αρκετοί Ιταλοί και Γερμανοί. Μπαίνουν στο χώρο του Μνημείου σιωπηλοί, στέκονται μπροστά στις προτομές του Άρη Βελουχιώτη και Στέφανου Σαράφη, βγάζουν φωτογραφίες, διαβάζουν τις μπροσούρες της docymenta14, ενώ αρκετοί παρακολουθούν την υπεύθυνη του Μουσείου, που παρουσιάζει τα εκθέματα και τα ιστορικά γεγονότα εκείνης της περιόδου.
Έφτασε η ώρα να ξεκινήσει το δρώμενο, από τον Χώρο του Μουσείου μια ομάδα παιδιών κρατωντας ένα μεγάλο αντίγραφο του πορτρέτου του Άρη, που υπάρχει στο Μουσείο, πορεύονται ακολουθούμενοι από τον κόσμο προς τον διπλανό χώρο του 14ου Δημοτικού Σχολείου και μπαίνουν στον προαύλιο χώρο του. Μια σειρά από δράσεις εκτυλίσσονται εκεί. Τα παιδιά με τα χωνιά, το προσκλητήριο των νεκρών, τα κομπολόγια, το περικύκλωμα. Η συμμετοχή του Πλήθους, των ανθρώπων. Σε μια διαρκή κίνηση το δρώμενο αλλάζει χώρο, περνά μέσα στην μαρτυρική Μάντρα, θα μας "θυμίσει" συμβολικά γεγονότα κάνοντας αναφορά στο, 1944, 1952, 1963, 1996......
Μια μελωδία αρχίζει να ψιθυρίζεται από τα χείλη. Θρήνος και Ελπίδα.
Εδώ είμαστε ακόμα...
Ένα διασκευασμένο Θρακιώτικο τραγούδι με την συνοδεία μιας κιθάρας θα ακουστεί από ομάδα τριών κατοίκων και των παιδιών που θα σιγοψιθυρίσει το πλήθος.
Ακολουθήστε με, Ακολουθήστε με...
Φωνάζει ένας από τους νέους, και η ιέρεια της περφόρμανς Μαίρη Ζυγούρη θα μιλήσει για την Επιλογή του καθενός μας....
Μια μεγάλη άσκεπη αίθουσα, και το πάτωμα πλημμυρισμένο από αίμα....
Μια συνεχή ροή κόκκινου νερού που πάνω του θα σχηματιστεί ένα τεράστιο Ζ ενώ ένα μεγάλο ΣΥΓΓΝΩΜΗ γραμμένο στα Ελληνικά και Γερμανικά θα προβάλλει στο απέναντι μπαλκόνι.
Μια μεγάλη άσκεπη αίθουσα, και το πάτωμα πλημμυρισμένο από αίμα....
Μια συνεχή ροή κόκκινου νερού που πάνω του θα σχηματιστεί ένα τεράστιο Ζ ενώ ένα μεγάλο ΣΥΓΓΝΩΜΗ γραμμένο στα Ελληνικά και Γερμανικά θα προβάλλει στο απέναντι μπαλκόνι.
Ένα παιχνίδι με την ιστορία τελείωσε.
Ένα μεγάλο μπράβο στη MAIΡΗ ΖΥΓΟΥΡΗ και στους Συνεργάτες της : Άρη Αναγνωστόπουλο (ιστορικό, ανθρωπολόγο), Απόστολο Βασιλόπουλο (documenta 14), Νίκο Κατσαρό (κινηματογραφιστή), Χάρη Μαργιούκλα (αρχιτέκτονα), Ίριδα Μπαγλανέα (δραματοθεραπεύτρια, ηθοποιό), Δημήτρη Μπαμπίλη (δραματουργό), Μάκη Φάρο (μουσικό, sound designer), Μαρίνα Φωκίδη (documenta 14), Matteo Fraterno (εικαστικό), Roberto Del’Orco (φωτογράφο).
