Από χθες είναι γνωστά τα δυο κείμενα με τις προτάσεις για συμφωνία Ελλάδας - δανειστών. Το ένα αυτό το “πεντασέλιδο” των δανειστών, είναι ένα κείμενο σκληρό, χωρίς υποχωρήσεις από προηγούμενες μνημονιακές λογικές και μάλιστα όπως παραδέχτηκε υπουργός της κυβέρνησης, 2 φορές πιο απαιτητικό από το email Χαρδούβελη! Η μονή διαφορά του είναι κάποιο άνοιγμα προς την ελληνική πλευρά στο θέμα των πλεονασμάτων, στα οποία κάνει έκπτωση ποσοστών. Το δεύτερο κείμενο των 47 σελίδων της Ελληνικής κυβέρνησης, είναι ένα κείμενο που αποτυπώνει το σύνολο των υποχωρήσεων που είναι διατεθειμένη να κάνει και να συζητήσει η κυβέρνηση σαν διαπραγματευτική βάση, για να φτάσει σε συμφωνία με τους δανειστές.
Απαράδεκτο, τελεσιγραφικό και απορριπτέο φυσικά το κείμενο με τις προτάσεις των δανειστών.
Εξίσου απαράδεκτο όμως και το κείμενο, (βάση διαπραγμάτευσης) της ελληνικής πλευράς που αποκλίνει σε σοβαρές πλευρές από τις προεκλογικές θέσεις και δεσμεύσεις του Σύριζα, και οι οποίες βέβαια θα γίνουν πιο επώδυνες με τα μέτρα που θα προσθέσουν σε αυτήν οι δανειστές, αν τελικά καθίσουν να την συζητήσουν και δεν επιμείνουν στο δικό τους τελεσίγραφο.
Ας προσθέσουμε εδώ και μια παράγραφο, ότι για πρώτη φορά επίσημα και δημόσια από κυβερνητικής πλευράς αποτυπώνονται ολοκληρωμένες σε πακέτο προτάσεις τις οποίες αποδέχεται και συζητάει.
Στο μεταξύ οι διαπραγματεύσεις πλέον έχουν φτάσει στο δια ταύτα και στο μυαλό του Αλέξη Τσίπρα (με τις πρωτοβουλίες που πρέπει να πάρει) εναπόκειται κατά πόσο η αντίθεση της ελληνικής κοινωνίας, (αντιμνημονιακή πολιτική με παραμονή στην ευρωζώνη) η οποία αποδεικνύεται ουτοπική, πρέπει να λάβει τέλος και με ποιον τρόπο.
Το πιο σωστό και πιο τίμιο για μένα, άλλα και το μόνο που συντεταγμένα, ψύχραιμα, συλλογικά, με σεβασμό στη Λαϊκή βούληση θα πρέπει να γίνει, είναι η προσφυγή στις κάλπες, όπου θα τεθούν στον κυρίαρχο λαό οι προτάσεις μας για να λυθεί αυτή η αντίθεση με νέα εντολή την οποία θα δώσει ο ενημερωμένος με τα νέα δεδομένα Λαός μας.