Πρώτη φορά βρεθήκαμε στο Holy Wood Stage, έναν άνετο συμπαθητικό χώρο, με πολύ ευγενικό προσωπικό (πρέπει να τονίσουμε), για να παρακολουθήσουμε δυο ροκ μπάντες. Η μια φυσική συνέχεια και συνέπεια της άλλης, αφού ηλικιακά αλλά και στο χρόνο εμφάνισης τους στη μουσική σκηνή, έχουν πάνω από μια δεκαετία διαφορά.
Οι Empty Frame με δεκαετή πλέον διαδρομή, δυο άλμπουμ και πρόσφατα το soundtrack/original score για την τηλεοπτική σειρά «Ηρωίδες» στις αποσκευές τους, μέσω συνεχόμενων μουσικών αναζητήσεων και πειραματισμών έχουν καταφέρει να είναι από τα πιο πολυσυζητημένα συγκροτήματα της Αθήνας. Αυτοί λοιπόν έκαναν το άνοιγμα και για μια περίπου ώρα μας παρέσυραν με τον ήχο τους σε ένα γνώριμο (για μας) λυρικό μουσικό ταξίδι. Οι Empty Frame αυτόν το καιρό, ετοιμάζουν μια μουσικοχορευτική παράσταση με νέες αυθεντικές συνθέσεις, ενώ θα συνεχίσουν τις εμφανίσεις τους στην Αθήνα και ίσως για πρώτη φορά ανέβουν και στην Θεσσαλονίκη.
Τα "Υπόγεια Ρεύματα" που ακολούθησαν, με μια διαδρομή 22 χρόνων, πολλούς δίσκους, αναρίθμητες συναυλίες, πολλές συνεργασίες με ηχηρά ονόματα συνθετών και τραγουδιστών, με πολλές εναλλαγές σε όργανα, πρόσωπα και αριθμό μελών της μπάντας, αποτελούν μια σταθερή άξια στη ροκ ελληνική σκηνή. Με την σημερινή τους σύνθεση, δηλαδή Γρηγόρη Λούμα: Φωνή, ηλεκτρική κιθάρα, Μάριο Τσαγκάρη: Πλήκτρα, φωνή, Νίκο Γούσα Ηλεκτρικό μπάσο, μουσικό πριόνι, Τάσο Μπέμπα: Ντραμς, μας κράτησαν "ζωντανούς στο holy wood" μέχρι τις 1:30' χωρίς να το καταλάβουμε. Η καλύτερη στιγμή τους ήταν το κομμάτι "Πολιτεύεσαι" ενώ το μουσικό "μπάχαλο" με την συνδρομή τριών ακόμα πρώην μελών τους στο τραγούδι, ήταν η αποθέωση της βραδιάς που έκλεισε όμως με τους χαμηλούς τόνους της γνωστής μελωδίας "Μ' αρέσει να μη λέω πολλά".
Στο άλμπουμ "20.14", που παρουσιάζουν αυτόν τον καιρό, εμπεριέχονται σε ένα cd είκοσι αγαπημένα κομμάτια του συγκροτήματος, στις ολοκαίνουργιες εκτελέσεις που κυκλοφόρησαν με τον γενικό τίτλο "20", και σε ένα δεύτερο cd 14 φρέσκα τραγούδια για τον χρόνο που κυλάει, την πολιτικοκοινωνική κρίση και τους φόβους μας, αλλά και για όλα εκείνα τα μικρά πράγματα που μας δίνουν κουράγιο να σταθούμε όρθιοι: την εσωτερική νεότητα, την υπέρβαση και την ομορφιά του κόσμου.
"Η καλύτερη ελληνική μπάντα που έχουμε ακούσει τα τελευταία χρόνια" ήταν το σχόλιο των "παλιών" ΥΠΟΓΕΙΑ ΡΕΥΜΑΤΑ προς τους "νέους" EMPTY FRAME, μια τιμητική φιλοφρόνηση που σίγουρα δεν ήταν μόνο τέτοια.