Βρισκόμαστε μόνο δυο βδομάδες, μετά τις νικηφόρες για την Αριστερά και την Ελπίδα εκλογές. Ενα πολύ μικρό διάστημα, στο οποίο ξετυλίχτηκαν οι πρώτες ενέργειες και δυνατότητες της νέας διακυβέρνησης, αλλά και οι πρώτες αντιδράσεις των κυρίαρχων ευρωπαϊκών δυνάμεων, να ελέγξουν και να καθοδηγήσουν τις εξελίξεις με βάση τις δικές τους επιλογές. Ειναι σαφές πως γίνονται εκατέρωθεν αναγνωριστικές κινήσεις και ενέργειες που δείχνουν η αφήνουν να διαφανούν σχέδια και προθέσεις για την επόμενη "μέρα" της νέας Ελληνικής κυβέρνησης και τον δρόμο που αυτή θα πορευθεί. Η αυριανή παρουσίαση των προγραμματικών δηλώσεων από τον πρωθυπουργό στη Βουλή, θα είναι ότι πιο επίσημο και έγκυρο θα παρουσιαστεί από την ελληνική πλευρά, το οποίο φυσικά θα δεσμεύει και όλη την κυβέρνηση. "Είναι προφανές ότι η κυβέρνηση θα μείνει πιστή στη σαφή λαϊκή εντολή και δεν πρόκειται να δεχτεί επέκταση του καταστροφικού και αδιέξοδου Μνημονίου", δεσμεύεται το Μαξίμου. Εξ άλλου χθεσινή δημοσκόπηση επιβεβαιώνει οτι η τεράστια πλειοψηφια του Λαού (72%) θεωρεί σωστή την επιλογή της αντιπαράθεσης με την τρόικα.
Ωστόσο ειναι ανάγκη να αρχίσουν να αποτυπώνονται και οι πρώτες σκέψεις γύρω από το εκλογικό αποτέλεσμα και να δημιουργούνται οι πρωτες "σχέσεις" με αυτό, έτσι ώστε να μη χαθούν οι μικρές λεπτομέρειες που συνέθεσαν μια μεγαλη νικηφόρα πορεία, αλλά και για να δώσουμε το σωστό μέγεθος, να "ζυγίσουμε" σωστά αυτή την εκλογική μάχη και το αποτέλεσμα της, με όσο το δυνατόν αντικειμενικά κριτήρια.
Ειναι σαφές ότι αυτό που "νίκησε" στις εκλογές είναι η καταδίκη των μνημονιακών πολιτικών αφενός και η ευκαιρία που έδωσε ο καθένας στην Αριστερά και σε μια σειρά άφθαρτους ανθρώπους να μπορέσουν να αλλάξουν κάποια πράγματα, με περιτύλιγμα όλων αυτών ένα συναίσθημα, την Ελπίδα, που αποτέλεσε και το κεντρικό σύνθημα του ΣΥΡΙΖΑ. Σε αυτή τη μινιμαλιστική βάση σε αυτές τις μίνιμουμ παραδοχές κινήθηκε η τεράστια πλειοψηφία των ψηφοφόρων και έδωσε τη νίκη.
Ολοι φαντάζομαι γίναμε μάρτυρες μικρών και μεγάλων ιδεολογικών και πολιτικών υπερβάσεων, που συντελέστηκαν ειδικά το τελευταίο μικρό προ των εκλογών διάστημα, απο ανθρώπους του περιβάλλοντος μας. Διαπιστώναμε λοιπόν πως πολύ πιο εύκολα μπορούσαμε να κάμψουμε πολιτικές αντιστάσεις και συναισθηματικές δεσμεύσεις, παίζοντας τον ρόλο καταλύτη, οδηγώντας αυτές τις μετακινήσεις στην επιλογή του ψηφοδελτίου του ΣΥΡΙΖΑ.
Η υπερβολική χαρά και ευφορία αλλά πολύ περισσότερο οι υπέρμετρες προσδοκίες από μια κυβέρνηση στην οποία "αναθέσαμε" την εντολή διακυβέρνησης, και οφείλει τώρα να κάνει πράξη όσα υποσχέθηκε, είναι μια απολίτικη μεν, κατανοητή δε εν πολλοίς συμπεριφορά, που πρέπει όμως να αποκρουστεί με λογικά επιχειρήματα σε αυτούς του φίλους. Η συνέχεια και τα νέα "καθήκοντα"των ανθρώπων της Ελπιδας, είναι, πρέπει να είναι, η μαζική κινητοποίηση όχι μόνο στηρικτική αλλά και ελεγκτική του κυβερνητικού έργου - συμπολιτευόμενη αντιπολίτευση, όπως πολύ εύστοχα έγραψε ένας φίλος, και επίσης η δημιουργία λαϊκών επιτροπών αγώνα και δράσης εργατικού/κοινωνικού ελέγχου.
Η μοναδική εγγύηση που υπάρχει για να γίνουν πράξη θετικές για τον Λαο εξαγγελίες είναι η ίδια η συμμετοχή, στήριξη, έλεγχος από τον ίδιο τον Λαο.
Η υπερβολική χαρά και ευφορία αλλά πολύ περισσότερο οι υπέρμετρες προσδοκίες από μια κυβέρνηση στην οποία "αναθέσαμε" την εντολή διακυβέρνησης, και οφείλει τώρα να κάνει πράξη όσα υποσχέθηκε, είναι μια απολίτικη μεν, κατανοητή δε εν πολλοίς συμπεριφορά, που πρέπει όμως να αποκρουστεί με λογικά επιχειρήματα σε αυτούς του φίλους. Η συνέχεια και τα νέα "καθήκοντα"των ανθρώπων της Ελπιδας, είναι, πρέπει να είναι, η μαζική κινητοποίηση όχι μόνο στηρικτική αλλά και ελεγκτική του κυβερνητικού έργου - συμπολιτευόμενη αντιπολίτευση, όπως πολύ εύστοχα έγραψε ένας φίλος, και επίσης η δημιουργία λαϊκών επιτροπών αγώνα και δράσης εργατικού/κοινωνικού ελέγχου.
Η μοναδική εγγύηση που υπάρχει για να γίνουν πράξη θετικές για τον Λαο εξαγγελίες είναι η ίδια η συμμετοχή, στήριξη, έλεγχος από τον ίδιο τον Λαο.