(από την κίνηση "Απελάστε τον ρατσισμό")
Χτες το βραδάκι έφευγα από το μάζεμα της Κίνησης “Απελάστε τον Ρατσισμό” Νίκαιας-Κορυδαλλού. Είναι πάντα μια πολύ ευχάριστη διαδικασία, που μου δίνει κουράγιο για την αντιφασιστική μάχη. Είμαστε οι πολλοί. Μαζευόμαστε ανοιχτά, κάνουμε απολογισμό της δράσης μας και οργανώνουμε τα επόμενα βήματα μας.
Χτες έγινε και κάτι άλλο όμως που βελτίωσε την διάθεση μου ακόμα περισσότερο: είδα το βλέμμα τους. Περίπου 15 χρυσαυγήτες είχαν βγει στο περιβολάκι της Νίκαιας να προπαγανδίσουν την ρατσιστική τους συγκέντρωση την Κυριακή στο Περιβολάκι της Νίκαιας. Φορούσαν τις στολές τους παραλλαγή στις αποχρώσεις του καφέ (μάλλον η στολή αγγαρείας) εξοπλισμένοι με ελληνικές σημαίες, που τις έχουν τυλίξει καλά και τις κρατούν ανάποδα, καμουφλαρισμένα ρόπαλα, έτσι όπως είναι και ο εθνικισμός που προβάλουν, καμουφλαρισμένος, ανάποδος. Ούρλιαζαν στους οδηγούς που δεν έπαιρναν με χαρά τα υλικά τους. Είχαν κατεβάσει τις αφίσες που δεν τους άρεσαν στην πλατεία και είχαν φτιάξει ένα μικρό λόφο από χαρτί. Πανηγύριζαν δίπλα του, δίπλα στην σκισμένη διάδοση ιδεών… Είχαν καταλάβει την διασταύρωση με την έντονη παρουσία τους και τότε είδα.. είδα το βλέμμα τους, φοβισμένοι, σαν αγρίμια εκτός περιβάλλοντος, ξέρουν, δεν είναι αποδεκτοί, σαν τους συμμαθητές μας στο σχολείο, που έβριζαν, έσπρωχναν και έφτυναν γιατί απλά δεν τους αποδεχόταν κανείς. Λοιπόν φασίστες, πρεσβευτές του σκοταδισμού, της αντίδρασης, του χτες, μακρύ χέρι των αφεντικών και του συστήματος δεν σας θέλει κανείς, καλά κάνετε και φοβάστε. Βάλτε το καλά στο μυαλό σας: Είμαστε οι πολλοί και θα νικήσουμε.