Όταν θέλω να γράψω κάτι για τον Σύριζα η πρώτη μου δουλειά είναι να πάω στους αγαπητούς και "σοβαρούς" αρθρογράφους του protagon.gr και να "φτιαχτώ" δημιουργικά . Δεν ξέρω αν εγώ είμαι προκατειλημμένος αρνητικά ή η γραφή ορισμένων είναι τόσο προκλητικά άδικη και εξόφθαλμα μηδενιστική για τον Τσίπρα και τον Σύριζα που με κάνουν να θέλω τόσο πολύ να τους απαντήσω. Αφορμή για σήμερα στάθηκε το κείμενο με τον δεικτικό τίτλο"Κυβέρνηση μικροαστικής αριστεράς" του Απόστολου Διαμαντή (Πανεπιστημιακός και συγγραφέας). Η πρώτη μου σκέψη ήταν, ότι ο άνθρωπος σαν καθηγητής θα έχει υποφέρει πολύ από τους φοιτητές του, και βρήκε ευκαιρία να ξεσπάσει... παρομοιάζοντας τον Σύριζα με "μικροαστική φοιτητική αριστερή παράταξη" .
Ο περισπούδαστος κ. καθηγητής "περνάει" το πρόγραμμα του Σύριζα με δέκα αράδες ειρωνικά σχόλια του τύπου " Πρώτον θα καταργήσω τις τράπεζες, όπως ο Σύριζα, Θα τις κλείσω και θα τις κάνω κρατικές" και τελειώνει κινδυνολογώντας, γράφοντας πως και στο παρελθόν υπήρξαν διαλείμματα αριστερής διακυβέρνησης σε Ισπανία και Γερμανία, για να ακολουθήσουν αμέσως μετά τα φασιστικά καθεστώτα Φράγκο και Χίτλερ.
Φαίνεται αδιανόητο σε ορισμένους έστω και σαν σκέψη ότι μπορεί ένα Αριστερό κόμμα να παρουσιάσει ένα πρόγραμμα που θα έχει μελετήσει, θα έχει επικαιροποιήσει, και θα έχει την δυνατότητα να το υλοποιήσει. Θεωρούν αποκλειστικό τους προνόμιο και δικαίωμα οι κύριοι "καθηγητάδες" υπηρέτες της αστικής τάξης, την ενασχόληση με την διακυβέρνηση της χώρας κάνοντας την "λάντζα" στα αφεντικά τους, διασφαλίζοντας την κυριαρχία και ασφαλώς τα κέρδη τους.
Έχουμε δει τα τελευταία 40 χρόνια τα δυο κόμματα τους τη ΝΔ και ΠΑΣΟΚ που εναλλάσσονταν στη κυβέρνηση, με το πλήθος των ειδικών επιστημόνων, με το πλήθος των συμβούλων, με το πλήθος των ξένων ειδικών συμβούλων, πόσο καλά τα πήγαν και πόσο επιτυχημένη ήταν η πορεία της χώρας μας στην Ευρώπη. Κατάφεραν να φτάσουν την Ελλάδα στη χρεωκοπία και τον λαό της επαίτη και υπόδουλο των τραπεζιτών.
Αυτό είναι το θαυμαστό έργο σας κύριοι "ικανοί" και αφήστε τα ιδεολογήματα ότι μόνο εσείς κατέχεται το προνόμιο της γνώσης και ικανότητας. Η Αριστερά αν μη τι άλλο έχει ένα προσόν που κανείς από εσάς δεν διανοείται να χρησιμοποιήσει.Την δύναμη της λαϊκής θέλησης για δημοκρατία, ισότητα, δικαιοσύνη και αξιοκρατία, και όλα αυτά να εξυπηρετούν τον άνθρωπο και τις ανάγκες του! Εσείς αυτά τα έχετε απεμπολήσει στο όνομα των κερδών των αφεντικών σας.