Πάρτε μια αναπνοή τρανή για τον Φίλο μου απόψε
αντί γι αυτόν
Όσοι πνευμόνια έχετε ακόμα δυνατά
Από τον βυθό του στήθους ξεριζώστε μιαν ανάσα
Και με ήχο βροντερό,ψηλά ανεβάστε την
Σαν κραυγή και σαν Νίκη
Στο σώμα της γης ν'ακουστεί
Στο Σύμπαν όλο
Στον Όλυμπο του επάνω
Τώρα που τελείωσε ο μέσα του αέρας
Εισπνεύστε εσείς το αύριο για εκείνον
Μια γιγάντια πνοή χαλαλίστε του απόψε
Να υψωθεί ψηλά
Άλλη μία στα βουνά που αγαπούσε
Άλλη μία στη Ζωή που λαχταρούσε
Να προλάβει μόνο,τα πανό του ψηλά στον ουρανό και πάλι να καρφώσει
Με τα πλατιά του χέρια, για το Μέλλον που ονειρεύτηκε και πάλεψε να φέρει-δίκαιο και καθαρό σαν τη ματιά του.
Πάρτε μια ανάσα,παρακαλώ,για τον Φίλο μου που νίκησε τη δύσπνοια του εφήμερου
Και κέρδισε την αθανασία της μνήμης μας απόψε.
Στον Θύμιο. Γιατί,κάθε ανάσα που αξιώθηκες εδώ πάνω,σύντροφε ,την τίμησες-από τις πλημμύρες της Κωστή Παλαμά ως τον καθημερινό σου αγώνα.Τα ξαναλέμε εκεί που πας.
Φυσάει κι απόψε.
(Ποίημα που συνοψίζει τα συναισθήματα όλων μας για τον πρόωρο χαμό του Θύμιου δια χειρός της Κ.Γ.)
Με μια σεμνή τελετή, έγινε σήμερα το απόγευμα στο Γ΄ Νεκροταφείο, η πολιτική κηδεία του Θύμιου Χαβέλα στην οποία παρευρέθηκε πλήθος κόσμου. Ο Πάρις Λιάτσος και ο Κώστας Παπαδόπουλος μίλησαν για τη ζωή και το έργο του, ενώ στα μεγάφωνα ακούγονταν μελωδίες που ο Θύμιος αγαπούσε. Σύντροφοι και συναγωνιστές του από όλο τα φάσμα της Αριστεράς, την οποία, για πάρα πολλά χρόνια τίμησε ο εκλιπών με τη συμμετοχή και τους αγώνες του, τον αποχαιρέτησαν ξέροντας ότι θα είναι μια δυσαναπλείρωτη απώλεια για την οικογένεια του, την Αριστερά και το κίνημα .