Η υστεροφημία και το δίλημμα του Κουβέλη.




Διαβάζοντας κανείς το κυριακάτικο άρθρο της Καθημερινής με τίτλο " Φ. Κουβέλης η επιλογή Σαμαρά για την Προεδρία", με απλό και κατανοητό τρόπο, ξετυλίγεται μπροστά του ο τακτικός πολιτικός σχεδιασμός του πρωθυπουργικού περιβάλλοντος για την ολοκλήρωση της δολοφονικής τετραετίας της μνημονιακής συγκυβέρνησης. 
Ο Σαμαράς αναδεικνύεται σε μετρ της πολιτικής διαπλοκής και άξιος εκπρόσωπος των συμφερόντων ξένων και Ελλήνων ολιγαρχών.
Ξέρει ότι έχει το πολύ τέσσερα χρόνια στα οποία πρέπει να ολοκληρώσει το "έργο" του.
Πέραν αυτών ακολουθεί ο εξοβελισμός του και το πολιτικό ανάθεμα για εκτόνωση της λαϊκής οργής. Στα τέσσερα διαθέσιμα χρόνια της πρωθυπουργίας του, πρέπει να ολοκληρώσει το έργο της συνολικής υποτίμησης της χώρας, του στραγγαλισμού των εργασιακών και κοινωνικών παροχών και δικαιωμάτων, να απελευθερώσει το νομικό περιβάλλον από εμπόδια για κάθε τι που θέλει δικό της η "αγορά". 

Εφαρμόζοντας την λαϊκή ρήση "κράταμε να σε κρατώ", με τον "αντιπρόεδρο" του Βενιζέλο σε θέση ομηρίας από τον πρότερο "έντιμο" βίο του, και ένα τσούρμο προθύμων συμπληρωματικών πολιτικών δυνάμεων, δεξιά και αριστερά, που συνδράμουν το Κυβερνητικό έργο και εξουσία, έχει πετύχει απόλυτα μέχρι τώρα στον ρόλο του.
Θέλει όμως και την ολοκλήρωση της "θητείας" του.
Θέλει να ολοκληρώσει το συμβόλαιο του απέναντι σε αυτούς που δίνει λόγο. 
Όχι μην παει το μυαλό σας στον Λαό αυτής της χώρας, στο πρόγραμμα και στις δεσμεύσεις που προεκλογικά ανέφερε πως θα κάνει πράξη. Δεν πρόκειται ασφαλώς για αυτούς. Πρόκειται μόνο για τους ωφελημένους αυτής της πολιτικής, αυτού του έργου. Πρόκειται για τους ελάχιστους Έλληνες που είδαν τα κέρδη τους να διασφαλίζονται και να αυξάνονται. Πρόκειται για τους χρεοκοπημένους "τραπεζίτες" που επιβιώνουν χρεώνοντας μας με δισεκατομμύρια νέο χρέος. Πρόκειται για τους 559 Έλληνες κροίσους που όπως διαβάσαμε στο Βήμα, έχουν περιουσία 76 δισ. ευρώ! 
Όλοι αυτοί έχουν κάθε λόγο να θέλουν και να στηρίζουν αυτήν την κυβέρνηση που εφαρμόζει κάθε αντιδημοκρατικό μέσο σε βάρος συνταγματικών δικαιωμάτων μας για να επιβάλλει λύσεις και πολιτικές που ούτε η χούντα των συνταγματαρχών δεν τόλμησε.

Κάπου εδώ λοιπόν εμπλέκεται εκ νέου και η ΔΗΜΑΡ.

Ασφαλώς το σενάριο που διαβάσαμε είναι το ιδανικό για τον Σαμαρά τον Βενιζέλο και τα συμφέροντα που αυτοί εξυπηρετούν. Δίνει λύση και διέξοδο προς όφελος τους, κερδίζουν χρόνο για να προετοιμάσουν καλύτερα εναλλακτικές λύσεις και άμυνες απέναντι στην διαφαινόμενη έλευση στη κυβέρνηση της Αριστεράς.
Ο πρόεδρος Κουβέλης και τα στελέχη της ΔΗΜΑΡ αντιμετωπίζουν άμεσα ένα κρίσιμο δίλημμα. Η υστεροφημία για αυτούς, παίζει περίεργα παιχνίδια. Πρέπει άμεσα να πάρουν σαφή θέση και να ξεκαθαρίσουν την τελική τους πολιτική επιλογή. 
Με ένα ναι η όχι, τόσο απλά και τόσο καθαρά. 


Μετά τον κυβερνητικό τους βίο στις δυνάμεις που θα μας "έσωζαν" από την χρεοκοπία και την κρίση, αφού εξαργύρωσαν ακριβά στις πρόσφατες εκλογές την άστοχη πολιτική τους αβαρία με την συμμετοχή τους στη κυβέρνηση των μνημονίων..... το όχι στην πρόταση Σαμαρά τους δίνει το περιθώριο εξιλέωσης και επανένταξης όσων δείξουν σημάδια έντιμης πολιτικής μεταμέλειας, στο μεγάλο στρατόπεδο της Αριστεράς. Στις δυνάμεις που θα παλέψουν να επαναφέρουν τη χώρα, που θα παλέψουν να ορθοποδήσει ο λαός και να βαδίσει σε νέους ορίζοντες. 

Το ναι του Κουβέλη και της ΔΗΜΑΡ στην πρόταση Σαμαρά θα τους σημαδέψει για πάντα σαν συμπληρωματικές πολιτικές οντότητες, στην κυρίαρχη πολιτική ιδεολογία, με προσωπική φιλοδοξία και στόχευση πετυχημένη, εξοβελίζοντας τους όμως στον πολιτικό Καιάδα, εντάσσοντας τους στους εφιάλτες της ευρύτερης Αριστεράς για πάντα.